Ulica Miodowa w Warszawie
Z Wikipedii
 Warszawa |
|||||||||||||||||||||||||
| Ulica
Miodowa
|
|||||||||||||||||||||||||
| Śródmieście Północne, Stare Miasto, Nowe Miasto, Muranów | |||||||||||||||||||||||||
 Ulica Miodowa: brama pałacu Paca |
|||||||||||||||||||||||||
| przebieg | |||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||
Miodowa - to ulica w Śródmieściu Warszawy.
Spis treści |
[edytuj] Przebieg
Ulica Miodowa jest jedną z najważniejszych ulic starej części Warszawy. Zaczyna swój bieg z Krakowskiego Przedmieścia, następnie otacza szerokim łukiem Stare Miasto i część Nowego, by zakończyć swój bieg na Placu Krasińskich, u zbiegu z ulicą Długą. Dalszy ciąg Miodowej stanowi ulica Bonifraterska. Miodowa w swoim ciągu krzyżuje się z następującymi ulicami:
- Krakowskim Przedmieściem
- Kozią
- Senatorską
- Kapucyńską
- Kapitulną
- Schillera
- Długą
[edytuj] Historia
Początki ulicy Miodowej, jako drogi łączącej dwa ważne szlaki - ulicę Senatorską i ulicę Długą sięgają XV wieku. Ukształtowała się ostatecznie w XVII wieku jako ulica pałaców arystokracji. W czasach Stanisława Augusta było ich 13, z czego do dzisiaj istnieje 7. Pierwotnie nosiła nazwę Poprzecznej, nazywana była także Miodowniczą i Kapucyńską, a w czasach Księstwa Warszawskiego - ulicą Napoleona.
Pierwotnie Miodowa nie łączyła się z Krakowskim Przedmieściem. Połączenie tych dwóch ulic nastąpiło dopiero w roku 1887, kiedy rozebrano tzw. "Pałac pod Gwiazdą".
Ulica jako założenie urbanistyczne jest w całości wpisana do rejestru zabytków - nr rej. 297.
[edytuj] Ciekawostki
- w miejscu, w którym spod ulicy Miodowej wychodzi wylot tunelu Trasy W-Z znajdował się pałac Teppera, gdzie podczas wydanego przez Talleyranda na cześć Napoleona balu cesarz poznał Marię Walewską.
- na rogu Miodowej i Kapitulnej w listopadzie 1771 roku miało miejsce porwanie króla Stanisława Augusta przez konfederatów barskich.
[edytuj] Otoczenie
Przy Miodowej zachowały się liczne pałace arystokratyczne i zabytkowe kościoły, które zostały z dużą starannością odrestaurowane po zniszczeniach wojennych. Przy ulicy warto zwrócić uwagę na:
- Pałac Małachowskich z poł. XVIII wieku - ul. Senatorska 11
- Pałac Prymasowski z końca XVII wieku - ul. Senatorska 13/15
- widoczne wzdłuż ulicy Senatorskiej place: Teatralny i Zamkowy
- Pałac Biskupów Krakowskich z początku XVII wieku - ul. Miodowa 5
- Pałac Branickich z 1 poł. XVIII wieku - ul. Miodowa 6
- perspektywę Trasy W-Z
- Pałac Szaniawskich z 2 poł. XVIII wieku - ul. Miodowa 8
- Pałac Młodziejowskich z końca XVII wieku - ul. Miodowa 10
- Kościół pw. Przemienienia Pańskiego i klasztor oo. kapucynów z lat 1683-92 - ul. Miodowa 13
- Pałac Chodkiewiczów z XVII wieku - ul. Miodowa 14
- Pałac Paca-Radziwiłłów z XVII wieku i lat 1824-28 - ul. Miodowa 15
- Cerkiew pw. Zaśnięcia NMP i klasztor oo. bazylianów z lat 1781-84 - ul. Miodowa 16
- Pałac Borchów z początku XVIII wieku - ul. Miodowa 17/19
- gmach Collegium Nobilium z lat 1743-54 - ul. Miodowa 24
- Kościół pw. MB Królowej Korony Polskiej i klasztor oo. pijarów z końca XVII wieku - ul. Miodowa 26
- założenie i zabudowania placu Krasińskich
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Pałac Lelewelów z XVIII wieku (artykuł niemiecki Wikipedia ze zdjęciami)
