Fiodor Gołowin
Z Wikipedii
Hrabia Fiodor Aleksiejewicz Gołowin (ros. Фёдор Александрович Головин, 1650-1706) – rosyjski polityk i dyplomata. Wpływowy współpracownik i doradca Piotra Wielkiego.
Był potomkiem rodziny z Bizancjum. Podczas regencji siostry Piotra I, Zofii Aleksiejewny, wysłany został nad Amur, by bronić granicy przed wojskami Cesarstwa Chińskiego. Granicy nie udało się utrzymać i Gołowin zawarł w 1689 traktat pokojowy z Chinami, w którym Rosja zwróciła Chińczykom większość terytoriów nad Amurem. W roku 1697, w czasie wielkiej podróży Piotra do krajów zachodnich, Gołowin zajmował w delegacji drugie miejsce po Franzu Leforcie i otrzymał zadanie werbowania marynarzy i kupna materiałów potrzebnych do konstrukcji rosyjskiej floty. Dwa lata później, po śmierci Leforta, Gołowin został mianowany marszałkiem, pierwszym w Rosji hrabią i jako pierwszy otrzymał nowo ustanowiony Order św. Andrzeja Powołańca.
Od tego roku do śmierci Gołowin kierował rosyjską polityką zagraniczną i pełnił funkcję premiera. W roku 1700 zawarł z Wielką Portą traktat w Konstantynopolu, który m.in. gwarantował rozejm na okres lat 30. i przekazał Rosji terytorium koło Azowa. Jego śmierć była wielkim ciosem dla Piotra I, który zawiadomienie o śmierci Gołowina podpisał słowami "Piotr pełen smutku".
| Poprzednik Lew Naryszkin |
 |
wicekanclerz Imperium Rosyjskiego 1700-1706 |
|
Następca Piotr Szafirow |
[edytuj] Bibliografia
- Encyclopaedia Britannica, wydanie z r. 1911
