Faraon (powieść)
Z Wikipedii
Faraon - powieść napisana przez Bolesława Prusa. Rozpoczęta w 1894 roku, ukończona została 2 maja 1895 roku o godzinie 15. Drukowana była odcinkowo w "Tygodniku Ilustrowanym" od roku 1895 do 1896.
Jest to powieść historyczna, w której głównym wątkiem jest walka o władzę faraona Ramzesa XIII (właściwie ostatnim z Ramessydów był Ramzes XI) z kapłanami. Wydarzenia toczą się w XI w. p.n.e. w Egipcie za panowanie XX dynastii faraonów. Jedyną postacią historyczną w utworze jest Herhor, właściwie Si-Amon HeriHor.
Do napisania powieści przez Prusa przyczyniły się między innymi:
- poglądy Prusa o cywilizacji i państwie,
- prywatne zainteresowania autora Egiptem,
- polemika z H. Sienkiewiczem,
- liczne prace historyczne o Egipcie,
- budowa kanału Sueskiego (ukończona ćwierć wieku wcześniej w 1869 r.),
- doznania Prusa przy zwiedzaniu kopalni soli w Wieliczce (1878 r. — prawzoru dla "Labiryntu" wraz z opisem Herodota) i oglądaniu zaćmienia słońca w Mławie (1887 r.),
- obserwowane przez Prusa w 1893 r. seanse spirytualistyczne, prowadzone przez medium włoską Eusapię Palladino,
- badania archeologiczne Heinricha Schliemanna w Troi w latach 1871-94;
- opublikowana w 1888 r. nowelka Prusa Z legend dawnego Egiptu, stanowiąca wstępny szkic do Faraona; nowelka ta z kolei wzięła swe natchnienie m.in. z losów cesarzy niemieckich Wilhelma I i jego następcy Fryderyka III.
