Erynie
Z Wikipedii
Erynie to boginie zemsty w mitologii greckiej, strzegące prawa społecznego i naturalnego. Zostały zrodzone z krwi okaleczonego Uranosa, spadającej na Matkę Ziemię. Ponieważ nie należało wymieniać ich imion, nazywano je również Eumenidami ("Łaskawymi")[1], Semnaj ("Czcigodnymi")[2] lub Araj (Klątwami)[3]. Przedstawiane są jako staruchy z wężami zamiast włosów, psimi głowami, ciałami czarnymi jak węgiel, skrzydłami nietoperzy i oczami nalanymi krwią.
Były trzy Erynie:
- Alekto - (gr. Ἀληκτώ) - niestrudzona
- Tyzyfone - (gr. Τισιφόνη) - mścicielka, wymierzająca karę
- Megajra - (gr. Μέγαιρα) - wroga, zawistna
Zadaniem Erynii było prześladowanie przestępców, przede wszystkim zabójców, lecz także śmiertelników naruszających ład społeczny (tabu). Ich odpowiednik w mitologii rzymskiej to Furie.
[edytuj] Bibliografia
- Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wyd. Ossolineum 1990, s. 90 (ISBN 83-04-01069-0)
Przypisy
- ↑ Ajschylos, Eumenidy, passim
- ↑ Pauzaniasz, Wędrówka po Helladzie, 1.28.6
- ↑ Ajschylos, Ofiarnice, w. 406