Edmund Tudor, 1. hrabia Richmond
Z Wikipedii
Edmund Tudor (ur. ok. 1430 w Much Hadham Palace, zm. 1 listopada 1456 w Carmarthen Castle), ojciec króla Anglii Henryka VII (pierwszego króla z dynastii Tudorów).
Nieślubny syn Owena Tudora oraz Katarzyny de Valois, wdowy po królu Henryku V. Nie znany dokładnej daty jego urodzin, ponieważ jego rodzice pobrali sie w sekrecie - Edmund mógł się urodzić jako dziecko nieślubne. Po śmierci matki, jego przyrodni brat Henryk VI uznał go jednak jako pełnoprawnego syna Katarzyny i Owena, oraz nadał mu w roku 1452 r. tytuł hrabiego Richmond. Wcześniej, 15 grudnia 1449 r., Edmund został pasowany na rycerza.
1 listopada 1455 r. w zamku Bletsoe w Bedfordshire poślubił Małgorzatę Beaufort (31 maja 1443 - 29 czerwca 1504), córkę Jana Beauforta, 1. księcia Somerset, i Margaret Beauchamp of Bletso, córki barona Johna Beauchampa of Bletso. Małgorzata wkrótce potem zaszła w ciążę. Edmund nie doczekał jednak narodzin syna. Uwięziony w trakcie toczącej się od 1455 r. Wojny Dwóch Róż przez popierającą Yorków rodzinę Herbertów (Tudorowie popierali Lancaster) w zamku Carmarthen w południowej Walii, zmarł tam na dżumę w 1456 r.
Poprzednik nowa kreacja |
Hrabia Richmond 1452-1456 |
Następca Henryk Tudor, 2. hrabia Richmond |