Dymitr Szujski
Z Wikipedii
Dymitr Iwanowicz Szujski (ros. Дмитрий Иванович Шуйский) (zm. 27 września 1612 w Gostyninie) – naczelny wojewoda wojsk moskiewskich, brat cara Wasyla IV Szujskiego, krajczy dworu cara Iwana IV Groźnego w latach 1580-1586, wojewoda kargopolski w latach 1586-1587, bojar od 1586.
W czasie prześladowania rodziny Szujskich przez Borysa Godunowa zesłany w latach 1587-1591. Od 1591 członek Dumy bojarskiej.
Wziął udział w wojnie z chanatem krymskim w latach 1591-1598. W czasie dymitriady walczył pod Briańskiem przeciwko oddziałom Dymitra Samozwańca I. W latach 1606-1610 był naczelnym wojewodą przy carze Wasylu IV Szujskim.
W czasie II. Dymitriady został pobity przez wojska Dymitra Samozwańca II w dwudniowej bitwie pod Bołochowem (10-11 maja 1608). W czasie wojny polsko-rosyjskiej 1609-1618 jego nieudolność walnie przyczyniła się do klęski wojsk rosyjsko-szwedzkich w Bitwie od Kłuszynem w 1610. Wraz z bratem Wasylem IV dostał się do polskiej niewoli. W 1611 na sejmie w Warszawie ukorzył się przed królem Polski Zygmuntem III Wazą. Więziony wraz z rodziną na zamku w Gostyninie. W 1620 został pochowany w kaplicy prawosławnej, w miejscu dzisiejszego Pałacu Staszica w Warszawie. W 1635 na żądanie Rosjan jego doczesne szczątki przekazano do Moskwy.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- "Wieczka pod mauzoleum" (artykuł w Mówią wieki)
- "Car Wasyl Szujski z rodziną w Warszawie i na zamku Gostynińskim" (artykuł Mariana Chudzyńskiego w polskiejutro.com)
[edytuj] Bibliografia
- Дмитрий Самозванец и Василий Шуйский: Драматическая хроника ISBN 978-5-91181-354-3
- Иван Грозный; Борис Годунов; Василий Шуйский Смутное время ISBN 5-17-025120-3/5-9578-1040-1
