Argentyt
Z Wikipedii
Argentyt (błyszcz srebra) – minerał z grupy siarczków. Jest minerałem rzadkim, rozpowszechnionym tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału, którego głównym składnikiem jest srebro (z łac. argentum = 'srebro').
[edytuj] Właściwości
- Wzór chemiczny – Ag2S – siarczek srebra
- Układ krystalograficzny – regularny
- Przełam – muszlowy lub haczykowy
- Gęstość – 7,3 g/cm3
- Twardość w skali Mohsa – 2-2,5
- Rysa – ciemnoszara, czarna, błyszcząca
- Łupliwość – niewyraźna brak
- Barwa – ołowianoszara lub czarna
- Połysk – metaliczny
Tworzy kryształy mające postać sześcianów, ośmiościanów i ich kombinacji. Występuje w skupieniach ziarnistych, skrytokrystalicznych i dendrycznych. Często tworzy wrostki w innych minerałach (takich jak: galena, piryt). Jest trwały, poniżej 179°C przechodzi w modyfikację jednoskośną (akantyt). Jest izostrukturalny z kuprytem. Jest kowalny, ciągliwy, strugalny – doskonale daje się kroić nożem. Jest plastyczny, często zawiera domieszki miedzi, ołowiu, żelaza, antymonu.
[edytuj] Występowanie
Spotykany w srebronośnych żyłach hydrotermalnych (niskotemperaturowych). Znany jest też ze stref wietrzejących złóż kruszcowych.
Miejsca występowania: Niemcy (Saksonia, Harz, Rudawy), USA (Nevada), Meksyku i Czechach (Jachymov), Norwegia, Wielka Brytania (Kornwalia), Peru, Chile.
W Polsce stanowi pospolity składnik wielu srebrnonośnych żył hydrotermalnych na Dolnym Śląsku. Występuje też w okolicach Lubina w łupkach miedzionośnych.
[edytuj] Zastosowanie
Jest najważniejszą rudą srebra (zawiera 87% Ag). Minerał bardzo poszukiwany i wysoko ceniony przez kolekcjonerów. Pięknie wykształcone kryształy osiągają wagę do 4 kg (pochodzenie: Niemcy).
Ponieważ znany już był od starożytności i od starożytności wydobywany, aktualnie większość jego złóż jest wyeksploatowana.