Alkajos

Z Wikipedii

Alkajos z Mityleny (gr. Ἀλκαῖος) – poeta starożytnej Grecji, znany jako autor poezji miłosnej. Urodzony ok. 620 p.n.e.

Alkajos podobnie jak Safona pochodził z miejscowości Mitylene na wyspie Lesbos. Twórczość Alkajosa opracowana przez uczonych aleksandryjskich w X księgach obejmowała hymny, pieśni biesiadne (sympotyczne), pieśni miłosne, wojenne i rewolucyjne. Zachowało się z nich około 150 fragmentów. W utworach swoich Alkajos przedstawia walkę polityczną, ostrzega przed tyranami, a przede wszystkim sławi miłość i wino jako najlepsze lekarstwa na troski. Alkajos stosuje rozmaite miary wierszowe. Najczęściej posługiwał się strofą, która od jego imienia została nazwana alkajską lub alcejską.

Twórczość Alkajosa jest odzwierciedleniem jego dramatycznej biografii - popierał on supremację tradycyjnej arystokracji, a nie tyranię. W dzieciństwie jego starszy brat razem z innym arystokratą, Pittakosem, przyczynił się do obalenia miejscowego tyrana. Alkajos walczył także pod dowództwem Pittakosa w powstaniu mieszkańców Mityleny przeciwko ateńskim osadnikom. Porzucenie przez niego tarczy podczas ucieczki, stało się tematem jednego z utworów. Alkajos udał się na wygnanie, kiedy władzę na Mitylenie przejął kolejny tyran. Gdy po śmierci władcy wrócił do domu, okazało się, że tym razem władzę w mieście przejął Pittakos. Poeta po raz kolejny musiał uciekać z ojczyzny, a znienawidzony Pittakos stał się bohaterem jego utworów jako zdrajca niskiego rodu. Poezja Alkajosa wyraża jego gorycz z powodu wykluczenia z życia politycznego. Poeta, będąc na wygnaniu, wyruszył w końcu do Egiptu jako najemny żołnierz. Planował również atak na Mitylenę i pozbawienie władzy Pittakosa.