Alfons (II) Burbon
Z Wikipedii
Alfons II Burbon |
|
Legitymistyczny pretendent do tronu Francji | |
Okres urzędowania | od 20 marca 1975 do 30 stycznia 1989 |
Poprzednik | Henryk VI Burbon |
Następca | Ludwik XX Burbon |
Dane biograficzne | |
Dynastia | Burbonowie |
Urodzony | 20 kwietnia 1936 Rzym |
Zmarł | 30 stycznia 1989 Beaver Creek |
Ojciec | Jakub Burbon |
Matka | Emmanuelle de Dampierre |
Żona | María del Carmen Martínez-Bordiú |
Dzieci | Ludwik (XX) Burbon |
Alfonso Jaime Marcelino Manuel Victor Maria de Borbón y de Dampierre (ur. 20 kwietnia 1936 w Rzymie, zm. 30 stycznia 1989 w Beaver Creek), książę Andegawenii i Kadyksu, legitymistyczny pretendent do tonu Francji.
Urodził się w rzymskiej klinice Santa Anna jako starszy syn infanta Jakuba Burbona (drugiego syna króla Hiszpanii – Alfonsa XIII) i jego żony Emmanuelle de Dampierre, córki Rogera, 2. księcia San Lorenzo. Jego ojciec zrzekł się wszelkich pretensji do tronu Hiszpanii (utraconego w 1931 roku) w imieniu swoim i swoich przyszłych potomków, ale za to ogłosił się legitymistycznym następcą tronu Francji jako głowa rodu Burbonów i potomek króla Ludwika XIV. Alfons został ochrzczony przez kardynała Eugenio Pacelliego (późniejszego papieża Piusa XII) w Palazzo Ruspoli przy Via del Corso, pałacu swojej babki macierzystej.
W 1941 r. Alfons wraz z rodziną przeprowadził się do Szwajcarii. Rozpoczął naukę w Collège Saint-Jean we Fribourgu. 8 grudnia 1946 r. Alfons przystąpił do Pierwszej Komunii, której udzielił mu kardynał Pedro Segura y Sáenz, arcybiskup Sewilli.
25 listopada 1950 r. otrzymał od ojca tytuł księcia de Bourbon, a następnie księcia Burgundii. Alfons studiował prawo i nauki polityczne na Uniwersytecie Madryckim, następnie odbył w Hiszpanii służbę wojskową. W latach 1970-1973 był hiszpańskim ambasadorem w Sztokholmie. W 1973 r. został prezesem Hiszpańskiego Instytutu Kultury. Rozpoczął również pracę w madryckim banku.
8 marca 1972 r. w Madrycie Alfons ożenił się z wnuczką generała Francisco Franco – Maríą del Carmen Martínez-Bordiú (ur. 26 lutego 1951), córką Krzysztofa Martinez y Bordiu. Alfons otrzymał z tej okazji tytuł księcia Kadyksu i prawo do używania predykatu "Jego Królewskiej Wysokości" (22 listopada). W tamtym czasie Franco zastanawiał się nawet czy nie zrobić Alfonsa swoim następcą – zanim swoim następcą nie uczynił Jana Karola (przyszłego króla). Alfons i María del Carmen rozwiedli się w 1982 roku. Mieli dwóch synów:
- Franciszek Alfons Jakub Cristobal Wiktor Józef Gonzalo Cecilio de Borbón y Martínez-Bordiú (22 listopada 1972 – 7 lutego 1984), mianowany 13 października 1973 r. księciem Bretanii i 3 sierpnia 1975 r. księciem Burgundii, zginął w wypadku samochodowym pod Pampeluną
- Ludwik Alfons Gonzalo Wiktor Manuel de Borbón y Martínez-Bordiú (ur. 25 kwietnia 1974), książę Kadyksu i Andegawenii, legitymistyczny pretendent do tronu Francji
Po śmierci swojego ojca w 1975 r. został legitymistycznym pretendentem do tronu Francji jako Alfons II. W tym samym roku podpisał akt objęcia tronu Hiszpanii przez swojego stryjecznego brata Jana Karola I. W 1984 r. został poważnie ranny w wypadku pod Pampeluną w którym zginął jego najstarszy syn. W 1982 r. rozwiódł się z żoną. Rozwód potwierdził trybunał papieski w 1986 r. W 1987 r. nowy statut rodziny królewskiej odebrał Alfonowi predykat "Jego Królewskiej Wysokości".
Książę Kadyksu i Andegawenii, były uniwersytecki mistrz narciarstwa, zginął 30 stycznia 1989 r. w Beaver Creek w stanie Kolorado podczas zjazdu na nartach, kiedy stalowa lina odcięła mu głowę. Jego pretensje do tronu Francji odziedziczył jego syn, Ludwik.
[edytuj] Bibliografia
- Isabelle Bricard, Dynastie panujące Europy, wyd. Świat Książki, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7391-767-5, tłum. Grażyna i Jacek Schirmerowie
Poprzednik Jakub Burbon |
Książę Andegawenii 1975-1989 |
Następca Ludwik Alfons Burbon |
Poprzednik Henryk VI |
Legitymistyczny pretendent do tronu Francji 1975-1989 |
Następca Ludwik XX |