Aktyw
Z Wikipedii
Aktyw - bardzo wieloznaczne słowo z nowomowy politycznej PRL.
- Aktyw partyjny (zakładu pracy, gminy, województwa) to (formalnie wybieralni) członkowie władz PZPR wszelkich szczebli, poczynając od organizatorów grup partyjnych, na I sekretarzu odpowiedniego Komitetu kończąc; szczególną rolę miał tu aktyw centralny, do którego zaliczano - decyzją odpowiednich władz PZPR nie tylko etatowych działaczy partyjnych, ale także różnych wolontariuszy, np. wykładowców partyjnych oraz różne wybitne niekiedy osoby, których obecność w tym gronie miała grono to nobilitowac w oczach opinii publicznej.
- Aktyw bez określenia partyjny to członkowie władz PZPR, stronnictw politycznych SD, ZSL, szczególnie zaś związków zawodowych, a także takich organizacji, jak np. TPPR. W zakładach pracy organizowano narady aktywu, w których - poza wymienionymi - brały udział niekiedy i inne osoby, indywidualnie zapraszane przez organizatorów (z reguły była to dyrekcja "w porozumieniu" (zazwyczaj: pod dyktando) z egzekutywą PZPR.
- Aktyw robotniczy to szczególny termin; rodzaj eufemizmu, określającego powoływane do życia - na ogół ad hoc - swego rodzaju bojówki partyjne. Aktyw robotniczy pacyfikował na przykład młodzież studencką w okresie Marca 1968 roku; w jego skład wchodzili w dużej części członkowie ORMO, ale także niezrzeszeni w tej organizacji robotnicy wielkich warszawskich zakładów pracy (głównie FSO), zmobilizowani do działania przez działaczy PZPR. Choć rzadko się o tym mówi ze względu na późniejsze jego zasługi w owym okresie w Gdańsku w szeregach aktywu robotniczego wystąpił Lech Wałęsa.
Niekiedy słowo aktyw było utożsamiane po prostu ze słowem działacze.
