Z Wikipedii
Łubin żółty (Lupinus luteus L.) - gatunek rośliny jednorocznej z rodziny bobowatych. Pochodzi z południowo-zachodniej Europy[1]. W Polsce roślina uprawiana i często dziczejąca (efemerofit).
- Łodyga
- Wzniesiona, prosta, o wysokości przeważnie 25-60 cm.
- Liście
- Dłoniasto-złożone z 9-11 odwrotnie jajowatych listków.
- Kwiaty
- Motylkowe, żółte i pachnące, wyrastające w okółkach tworzących grono na szczytach pędów. Występują podkwiatki, kielich jest głęboko dwuwargowy. Roślina miododajna, kwitnie od czerwca do września.
- Owoc
- Strąk zawierający ponad 5 długich i matowych nasion.
- Korzeń
- Ma brodawki korzeniowe, które umożliwiają wiązanie azotu atmosferycznego.
[edytuj] Zastosowanie
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Systematyka Wikispecies
Galeria zdjęć i grafik
