Łańcuch przeciwślizgowy
Z Wikipedii
Łańcuch przeciwślizgowy - potocznie zwany "łańcuchem na koło" - łańcuch składający się z sekcji (zazwyczaj dwóch) odcinków obejmujących obrzeże opony, połączonych szeregiem łańcuchów lub płytek, pokrywających poprzecznie bieżnik opony. Pod naciskiem pojazdu łańcuch jest wgniatany w miękką warstwę podłoża zwiększając przyczepność koła.
[edytuj] Łańcuch przeciwślizgowy śnieżny
To łańcuch służący zwiększeniu przyczepności (tarcia) kół pojazdu w zetknięciu z nawierzchnią drogi zaśnieżonej lub oblodzonej, zakładany przeważnie w zimie w ciężkich warunkach pogodowych, szczególnie na odcinkach bocznych dróg górskich oraz w warunkach stałego śniegu (np. obszary za kołem podbiegunowym). Łańcuchów przeciwślizgowych nie należy stosować na odcinkach dróg asfaltowych niezaśnieżonych bądź nieoblodzonych ze względu na destrukcyjne skutki dla nawierzchni.
[edytuj] Łańcuch przeciwślizgowy terenowy
To łańcuch służący zwiększeniu przyczepności kół pojazdu w warunkach jazdy terenowej (bezdroże). Tego typu łańcuchy wyróżnia szczególnie agresywna forma części bieżnikowej w postaci wystających płytek bądź pazurów przyspawanych do ogniw. Stosowane są one zazwyczaj w leśnictwie oraz w kołowych pojazdach bojowych.
[edytuj] Łańcuch przeciwślizgowo-ochronny
To łańcuch zwiększający przyczepność kół oraz, dzięki zwartej budowie części bieżnikowej, ochraniający oponę przed uszkodzeniami i przyspieszonym zużyciem w trudnych warunkach eksploatacji. Łańcuchy takie mają zastosowanie przemysłowe w kamieniołomach, kopalniach kruszyw, kopalniach rud.
