Ćwilin

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy szczytu gorskigo w Beskidu Wyspowym. Zobacz też: Cwilin - góra koło Krnowa, w Czechach.

Ćwilin
Ćwilin - widok z Mogielicy
Państwo	Polska
Pasmo	Beskid Wyspowy
Wysokość	1072 m n.p.m.
Wybitność	417 m
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Ćwilin i Śnieżnica. Widok z polany Stumorgi na Mogielicy

Ćwilin - widok z Łopienia

Ćwilin (1072 m n.p.m.) - drugi co do wysokości szczyt górski Beskidu Wyspowego.

Ołtarz na szczycie Ćwilina

Jest górą typową dla Beskidu Wyspowego – samotną, z wszystkich stron oddzieloną od sąsiednich głębokimi przełęczami. Szczególnie strome są północne jego stoki opadające do Przełęczy Gruszowiec (660 m n.p.m.) oddzielającej go od Śnieżnicy (1006 m n.p.m.). Wznosi się ponad miejscowościami: Jurków, Wilczyce, Gruszowiec. Na szczycie duża polana reglowa - Polana Michurowa^[1] (zwana też halą na Ćwilinie) z rozległym widokiem na południe, głównie na Gorce, Tatry i sąsiednie na wschód wzniesienia Beskidu Wyspowego. Niegdyś Ćwilin tętnił życiem pasterskim, wypasano na nim wielkie stada owiec. Obecnie hala w wyniku zarastania lasem jest dużo mniejsza. Nieopodal szlaku, przy kępie buków, znajduje się drewniana kapliczka z ołtarzem. Wystawiono go w 2000 r. z okazji obchodów Roku Milenijnego.

W dolnej części polany, obok resztek kamiennego szałasu, niewielkie źródło wody. Właśnie na polanie Michurowej Kazimierz Sosnowski miał wymyślić określenie "Beskid Wyspowy" ^[2]. Na południowym zboczu Ćwilina występuje charakterystyczne, dużo niższe wzniesienie zwane Małym Ćwilinkiem (795 m n.p.m.^[3]) (nie prowadzi przez niego szlak turystyczny).

Potoki spływające z Ćwilina stanowią zlewnię Raby i Dunajca. Przez Ćwilin i Przełęcz Gruszowiec przebiega bowiem dział wodny między tymi rzekami. Z jednym z nich – potokiem Rosłaniec spływającym po wschodniej stronie obniżenia pomiędzy Ćwilinem a Małym Ćwilinkiem związana jest legenda ^[4]. Według niej do ogromnej przepaści, jaka istnieje pod Ćwilinem, rzucił się młodzieniec z rozpaczy spowodowanej zawiedzioną miłością. Od tego czasu słychać było w tym miejscu jęki, zgrzytanie zębami. Pewnego razu dziewczyna, która go zdradziła, zbierając jagody znalazła się przypadkowo nad tą głębią i zobaczyła go. Miał zjeżone włosy, a z ust buchał mu płomień. Przestraszona zaczęła uciekać, upiór jednak dopędził ją i wciągnął w przepaść. Od tego czasu przerażające odgłosy ucichły, a otwór przepaści zamknął się.

Piesze szlaki turystyczne: - niebieski z Przełęczy Gruszowiec (b. strome podejście!) na Ćwilin. 1.15 godz. (↓0.45 godz.); - niebieski z Jurkowa na Ćwilin. 1.50 godz. (↓1.30 godz.); - żółty z Mszany Donej przez Czarny Dział na szczyt Ćwilina. 3.20 godz. (↓2.30 godz.

Przypisy

↑ Beskid Wyspowy 1: 50 000. Mapa turystyczna. Kraków: Wyd. Compass, 2006. ISBN 83-89165-86-4.
↑ Góry Polski. W-wa. Kraków: Wyd. Kluszczyński, 2006. ISBN 83-7447-041-0.
↑ Beskid Wyspowy 1: 75 000. Mapa topograficzno-turystyczna. Wojskowe Zakłady Kartograficzne, Warszawa, 1993
↑ Matuszczyk Andrzej. Beskid Wyspowy. Część zachodnia. Wyd. PTTK, W-wa – Kraków, 1986. ISBN 83-7005-104-9