Monoloog
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een monoloog is alleenspraak; een betoog van één persoon die aan het woord is (en blijft). In een gesprek op een bijeenkomst betekent dit dat de andere leden niet aan het woord kunnen of mogen komen. Het is dus het tegengestelde van een dialoog.
Monoloog komt van het Grieks, waar μονος/monos één en alleen betekent, en λογος/logos woord of idee betekent. In het theater is het een toneeloptreden van één acteur binnen een toneelstuk. Daarvoor wordt vaak de term soliloque gebruikt.
De term 'monoloog' wordt eveneens gebruikt ter aanduiding van een 'monodrama', een toneelstuk voor slechts één acteur, zoals Samuel Becketts Krapp's Last Tape.
Wereldberoemd zijn onder meer de monologen van:
Vaak moet je bij een auditie voor bijvoorbeeld een film of een toneelproductie een monoloog voordragen. Ook als je naar een toneelopleiding wilt moet je vaak een monoloog voordragen.