Kerkgenootschap
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een kerkgenootschap is een zelfstandige organisatie die een kerk of godsdienstige gemeenschap vertegenwoordigt. In plaats van kerkgenootschap spreekt men ook wel over kerkelijke denominatie.
In Nederland is een kerkgenootschap een rechtspersoon op grond van het Burgerlijk wetboek en wel Boek 2, (art. 2).
Er is sinds de invoering van het Burgerlijk Wetboek in Nederland rond 1848 ( voortvloeiend uit de Franse Code Civil) een uitdrukkelijke scheiding tussen kerk en staat. Dit houdt in dat de Nederlandse staat geen enkele zeggenschap heeft over de geloofsbeleving en godsdienstuitoefening binnen alle kerkgenootschappen in Nederland, van welke denominatie dan ook.
Volgens de gangbare uitleg van de Nederlandse wet gelden de Hervormde Kerk, de Protestantse Kerk in Nederland en de Rooms-katholieke Nederlandse kerkprovincie als "kerkgenootschappen", en de plaatselijke gemeenten c.q. parochies als "zelfstandige onderdeel van een kerkgenootschap". Bij de Gereformeerde Kerken in Nederland (tot aan de fusie waarbij deze opging in de PKN) en de kleinere gereformeerde kerken geldt de plaatselijke gemeente echter als het kerkgenootschap; de overkoepelende organen (die in het dagelijks taalgebruik wel gewoon als kerkgenootschap worden aangeduid) hebben rechtspersoonlijkheid als "lichaam waarin kerkgenootschappen zich hebben verenigd". Vandaar ook dat de namen van deze gereformeerde kerkgenootschappen in het meervoud zijn gesteld.
