John Barbirolli
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sir John (Giovanni Battista) Barbirolli (Londen, 2 december 1899- Londen, 29 juli 1970) is een beroemde Britse dirigent van de 20e eeuw. Hij was gespecialiseerd in het romantische repertoire, bijvoorbeeld Jean Sibelius, Gustav Mahler en Edward Elgar.
Barbirolli gaf de eerste uitvoeringen van zowel de 7e (Sinfonia antartica) als de 8e symfonie van Ralph Vaughan Williams, alsmede verschillende werken van Benjamin Britten. Van 1943 tot 1970 was hij chef-dirigent van het Hallé Orchestra in Manchester.
Hij was getrouwd met Evelyn Rothwell, een hoboïste.
[bewerk] Chronologisch overzicht
- 1910: eerste optreden als cellist, op 11-jarige leeftijd
- 1911-1912: studeert aan Trinity College in Londen
- 1912-1917: studeert aan RAM (Royal Academy of Music)
- 1915: wordt cellist bij Queen's Hall Orchestra
- 1937: volgt Arturo Toscanini op als dirigent bij New York Philharmonic
- 1943: dirigent bij Hallé Orchestra
- 1949: wordt geridderd
- 1950: ontvangt 1e prijs Royal Philharmonic Society
