Jim Courier
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Persoonlijke informatie | ||
Bijnaam | The Rock, (de rots) | |
Geboorteplaats | Sanford, VS | |
Woonplaats | Orlando, VS | |
Geboortedatum | 17 augustus 1970 | |
Lengte | 1,85 m | |
Gewicht | 82 kg | |
Profdebuut | 1988 | |
Met pensioen | 2000 | |
Slaghand | rechts | |
Totaal prijzengeld | USD 14.034.132 | |
Enkelspel | ||
Winst-verlies-balans | 506-237 | |
Titels | 23 | |
Hoogste positie | 1e (20 februari 1992) | |
Grandslamresultaten | ||
Australian Open | Winnaar 1992, 1993 | |
Roland Garros | Winnaar 1991, 1992 | |
Wimbledon | Runner-up 1993 | |
US Open | Runner-up 1991 | |
Dubbelspel | ||
Winst-verlies-balans | 124-97 | |
Titels | 6 | |
Hoogste positie | 20e | |
Laatst bijgewerkt op: n.v.t. |
James Spencer "Jim" Courier, Jr. (Sanford (Florida), 17 augustus 1970) is een voormalige Amerikaanse professionele tennisser.
Gedurende zijn carrière won Courier vier grandslamtoernooien –tweemaal de Australian Open en tweemaal Roland Garros- en is hij één van de zes spelers die op alle vier de grandslamtoernooien de finale bereikte. Daarnaast voerde Courier achtenvijftig weken de wereldranglijst aan. Na zijn tennisloopbaan fungeerde hij regelmatig als tenniscommentator bij verschillende tv-stations en zette hij een sportevenementenburo op. Tevens is Courier medeoprichter van ‘Courier’s Kids’, een non-profitorganisatie die kinderen naschoolse programma’s biedt op het gebied van tennis en educatie.
Inhoud |
[bewerk] Tenniscarrière
Als junior bezoekt Courier in de jaren 80 de fameuze tennisschool van Nick Bollettieri en wint hij tweemaal de prestigieuze Orange Bowl in 1986 en 1987. Daarnaast wint hij samen met Jonathan Stark het dubbelspel voor jongens op Roland Garros.
In 1988 wordt Courier tennisprofessional. Zijn echte doorbraak in de grandslamtoernooien komt in 1991, door de Open Franse Tenniskampioenschappen op Roland Garros te winnen. In dat zelfde jaar bereikt hij ook de finale van de US Open, maar verliest deze van Stefan Edberg.
In 1992 wint hij de Australian Open en Roland Garros door respectievelijk Stefan Edberg en Petr Korda in de finale te verslaan. En zet hij een zegereeks van 25 wedstrijden op rij neer. In februari 1992 bereikt Courier, als tiende speler sinds in de invoering van ranglijsten in 1973, de nummer één positie; hij sluit het jaar ook als nummer één af. Tevens maakt hij deel uit van het Amerikaanse team dat in 1992 de Davis Cup wint.
In 1993 weet Courier wederom de Australian Open te winnen, door weer Stefan Edberg te verslaan. Voor de derde keer op rij bereikt hij de finale van Roland Garros, deze keer moet hij echter de winst aan Sergi Bruguera laten. Ook is hij verliezend finalist tegen Pete Sampras op Wimbledon.
In 1995 wint hij voor de tweede keer de Davis Cup met het Amerikaanse team.
In het totaal wint Jim Courier 23 enkelspeltitels en 6 dubbeltitels. Is hij 58 weken de nummer één van de wereld geweest en bereikte hij op alle vier de grandslamtoernooi de finale.
[bewerk] Titels (29)
[bewerk] Enkelspel (23)
Legenda |
Grand Slam (4) |
Tennis Masters Cup (0) |
ATP Masters Series (5) |
ATP Tour (14) |
No. | Datum | Toernooi | Ondergrond | Tegenstandster in de finale | Score |
1. | 9 oktober 1989 | Bazel, Zwitserland | Hardcourt | Stefan Edberg | 7-6, 3-6, 2-6, 6-0, 7-5 |
2. | 4 mei 1991 | Indian Wells, Verenigde Staten | Hardcourt | Guy Forget | 4-6, 6-3, 4-6, 6-3, 7-6(4) |
3. | 15 maart 1991 | Key Biscayne, Verenigde Staten | Hardcourt | David Wheaton | 4-6, 6-3, 6-4 |
4. | 10 juni 1991 | Roland Garros, Frankrijk | Gravel | Andre Agassi | 3-6, 6-4, 2-6, 6-1, 6-4 |
5. | 27 januari 1992 | Australian Open, Australië | Hardcourt | Stefan Edberg | 6-3, 3-6, 6-4, 6-2 |
6. | 13 april 1992 | Tokio, Japan | Hardcourt | Richard Krajicek | 6-4, 6-4, 7-6(3) |
7. | 20 april 1992 | Hongkong | Hardcourt | Michael Chang | 7-5, 6-3 |
8. | 18 mei 1992 | Rome, Italië | Gravel | Carlos Costa | 7-6(3), 6-0, 6-4 |
9. | 8 juni 1992 | Roland Garros, Frankrijk | Gravel | Petr Korda | 7-5, 6-2, 6-1 |
10. | 1 februari 1993 | Australian Open, Australië | Hardcourt | Stefan Edberg | 6-2, 6-1, 2-6, 7-5 |
11. | 15 februari 1993 | Memphis, Verenigde Staten | Hardcourt | Todd Martin | 5-7, 7-6(4), 7-6(4) |
12. | 7 maart 1993 | Indian Wells, Verenigde Staten | Hardcourt | Wayne Ferreira | 6-3, 6-3, 6-1 |
13. | 17 mei 1993 | Rome, Italië | Gravel | Goran Ivanisevic | 6-1, 6-2, 6-2 |
14. | 23 augustus 1993 | Indianapolis, Verenigde Staten | Hardcourt | Boris Becker | 7-5, 6-3 |
15. | 9 januari 1995 | Adelaide, Australië | Hardcourt | Arnaud Boetsch | 6-2, 7-5 |
16. | 6 maart 1995 | Scottsdale, Verenigde Staten | Hardcourt | Mark Philippoussis | 7-6(2), 6-4 |
17. | 17 april 1995 | Tokio, Japan | Hardcourt | Andre Agassi | 6-4, 6-3 |
18. | 2 oktober 1995 | Bazel, Zwitserland | Hardcourt | Jan Siemerink | 6-7(2), 7-6(5), 5-7, 6-2, 7-5 |
19. | 4 maart 1996 | Philadelphia, Verenigde Staten | Hardcourt | Chris Woodruff | 6-4, 6-3 |
20. | 6 januari 1997 | Doha, Qatar | Hardcourt | Tim Henman | 7-5, 6-7(5), 6-2 |
21. | 28 juli 1997 | Los Angeles, Verenigde Staten | Hardcourt | Thomas Enqvist | 6-4, 6-4 |
22. | 6 oktober 1997 | Peking, China | Hardcourt | Magnus Gustafsson | 7-6(10), 3-6, 6-3 |
23. | 27 april 1998 | Orlando, Verenigde Staten | Hardcourt | Michael Chang | 7-5, 3-6, 7-5 |
[bewerk] Dubbelspel (6)
Legenda |
Grand Slam (0) |
Tennis Masters Cup (0) |
ATP Masters Series (3) |
ATP Tour (3) |
No. | Datum | Toernooi | Ondergrond | Partner | Tegenstandster in de finale | Score |
1. | 22 mei 1989 | Rome, Italië | Gravel | Pete Sampras | Danilo Marcelio/Mauro Menezes | 6-4, 6-3 |
2. | 14 mei 1990 | Hamburg, Duitsland | Gravel | Pete Sampras | Udo Riglewski/Michael Stich | 7-6, 6-2 |
3. | 11 maart 1991 | Indian Wells, Verenigde Staten | Hardcourt | Javier Sanchez | Guy Forget/Henri Leconte | 7-6, 3-6, 6-3 |
4. | 2 augustus 1993 | Montréal, Canada | Hardcourt | Mark Knowles | Glenn Michibata / Pate David | 6-4, 7-6 |
5. | 9 januari 1995 | Adelaide, Australië | Hardcourt | Patrick Rafter | Byron Black / Grant Connell | 7-6, 6-4 |
6. | 26 april 1999 | Orlando, Verenigde Staten | Hardcourt | Todd Woodbridge | Bob Bryan/Mike Bryan | 7-6(4), 6-4 |
[bewerk] Grand Slam resultaten (enkelspel)
Toernooi | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | Carrière Ratio |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | - | - | 2e | 4e | W | W | HF | KF | KF | 4e | - | 3e | 1e | 2 / 10 |
Roland Garros | - | 4e | 4e | W | W | F | HF | 4e | KF | 1e | 2e | 2e | - | 2 / 11 |
Wimbledon | - | 1e | 3e | KF | 3e | F | 2e | 2e | 1e | 1e | 1e | 4e | - | 0 / 11 |
US Open | 2e | 3e | 2e | F | HF | 4e | 2e | HF | - | 1e | - | 1e | - | 0 / 10 |
Grand Slam Se | 0 / 1 | 0 / 3 | 0 / 4 | 1 / 4 | 2 / 4 | 1 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 2 | 0 / 4 | 0 / 1 | 4 / 42 |
ATP Tour World Championships | - | - | - | F | F | RR | - | RR | - | - | - | - | - | 0 / 4 |