Hygroscopisch
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Van stoffen die uit de lucht waterdamp aantrekken en daardoor gaan klonteren of zelfs geheel vervloeien zegt men dat ze hygroscopisch zijn. Het woord hygroscopisch komt uit het Oud-Grieks: hygros - water, skopein - zien.
Vele voedingsmiddelen en zoetwaren zijn hygroscopisch. Zo worden koekjes taai als deze niet in een trommel worden bewaard. Snoepjes, zoals zuurtjes of salmiakjes, worden na een tijdje kleverig. Natriumchloride of keukenzout is enigszins hygroscopisch, het gaat in een vochtige atmosfeer makkelijk klonteren (In zoutvaatjes worden er vaak rijstkorrels toegevoegd. Dit heeft als reden dat rijstkorrels makkelijker water opnemen, zodat het Natriumchloride minder water zal opnemen); calciumchloride is sterk hygroscopisch en lost spontaan op in het aangetrokken water. Het wordt om deze eigenschap wel als droogmiddel gebruikt, bv. in de bekende in de winkel verkrijgbare vochtvreters. Een andere populaire hygroscopische stof is silicaat. Er zitten soms silicagel-zakjes verpakt bij bijvoorbeeld nieuwe TV's of radio's.
Hygroscopische stoffen worden ook toegevoegd bij destillatie van ethanol, dit om zuivere ethanol te verkrijgen. Daarnaast worden sommige hygroscopische stoffen gebruikt als vochtvasthoudend middel in cosmetica, bijvoorbeeld om droogheid van huid of haren tegen te gaan.
Dit zijn een aantal Hygroscopische stoffen :
