Hugo III van Cyprus
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| 1235 - 1284 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Cyprus | ||||||
|
||||||
| Koning van Jeruzalem | ||||||
|
||||||
|
Hugo de Lusignan (ook wel Hugo van Antiochië (1235 - Nicosia,24 maart 1284) was als Hugo III koning van Cyprus en als Hugo I van Jeruzalem. Hij was de zoon van Hendrik van Antiochië en Isabella van Cyprus, de tweede dochter van Hugo I.
Na de dood van Hugo II was er geen erfopvolging en ontstond er een dispuut rond de opvolging. Een van de pretendenten was Hugo van Brienne, een zoon van Maria van Cyprus, de oudste dochter van Hugo I. In deze twist werd Hugo van Antiochië door de raad van Jeruzalem gekozen tot zowel koning van Cyprus als Jeruzalem.
[bewerk] Levensloop
Vanaf 1261 was Hugo, regent van Cyprus voor de nog jonge Hugo II van Cyprus, echter overleed Hugo II in 1267 zonder erfgenaam. Hugo werd als regent betwist door Hugo van Brienne, maar als Hugo naar het koningschap kan grijpen laat Hugo van Brienne niks meer horen, en word Hugo op 5 december door het justituele hof erkend als troonopvolger en op 24 december gekroond tot koning van Cyprus. Daarna claimde hij begin 1268 ook het koningschap van Jeruzalem, en word in Tyrus op 24 september 1269 gekroond.
De troon van Jeruzalem werd nog betwist door Maria van Antiochië omdat zij een afstammeling was van Konradijn van Hohenstaufen, die het jaar ervoor vermoord was door Karel van Anjou. Hugo kon maar moeilijk omgaan met de diverse partijen in het koninkrijk Jeruzalem en vestigde zich op Cyprus vanaf 1276, waarvandaan hij de discussies verder voerde met zijn autoriteiten. Het jaar erop werd baliff, Balian d'ibelin, Heer van Arsoef verjaagd door Rogier van Sansverino, een baliff van Karel van Anjou, die de kroon van Jeruzalem nog steeds na streefde voor Maria van Antiochië, maar mogelijk ook voorzichzelf. Het Koningkrijk bleef onder Anjou's controle voor de rest van Hugo III zijn regeerperiode.
[bewerk] Huwelijk en kinderen
Hugo trouwde op 23 januari 1255 met Isabella d'Ibelin (c,1241 - overl,2 juni 1324) waarmee hij elf kinderen zou krijgen, waaronder drie zoons die allen koning van Cyprus zouden worden.
- Jan de Lusignan,(geb, 1259/1267 - overl. 1285) troonopvolger Cyprus en Jeruzalem.
- Bohemund de Lusignan, (ca. 1268 – overl. Tyre, 3 November 1281)
- Hendrik de Lusignan,(geb,1271 – 31 Augustus 1324) volgde Johannes op, Koning van Cyprus en Jeruzalem
- Amalrik de Lusignan(geb,1272 - overl. 5 juni 1310),
- Maria van Lusignan (geb,1273 - 1322), die in 1315 de derde echtgenote werd van koning Jacobus II van Aragón (10 augustus 1267 – 2 november 1327)
- Aimery de Lusignan (geb. 1274/1280 – overl. rond 9 april, 1316), volgde zijn broer Guy als Konstabel van Cyprus op in 1303, volgde kort zijn Amalrik op als Regent van Cyprus and Gouverneur van Cyprus op 6 juni 1310
- Guy de Lusignan (geb,1275-1280 – 1303, mogelijk begraven te Nicosia), Konstabel van Cyprus ca. 1291, huwde op 7 december 1291 Eschive d'Ibelin, vrouwe van Beiroet (1253 – 1312), ouders van:
- Hughues IV de Lusignan, Koning van Cyprus
- Isabelle de Lusignan (geb. 1296-1300 – overl. na 1340), trouwde op 21 juli, 1322 Eudes van Dampierre, Titulair Konstabel van Jeruzalem (overl. 1330)
- Margreta de Lusignan (geb. ca. 1276 – overl. in Armenië, 1296), trouwde op 9 januari , 1288 Thoros III van Armenië
- Alice de Lusignan (geb. 1277-1280 – overl. na maart 1324), huwde in 1292-1295 of ca. 1292/1294 Balian d'Ibelin (overl. 1315/1316 in Kerynia, iets voor 19 april 1316), Titulair Prins van Galilee en Bethlehem
- Helvis de Lusignan (overl. na maart 1324), huwde met Hethum II van Armenië
- Isabelle de Lusignan (geb. 1280 – overl. ca. 1319), huwde in 1285/1290 met Constantijn van Neghir, Heer van Partzerpert (overl. 1308), en een tweede keer ca. 1310 met koning Oshin van Armenië, die weer van haar scheidde in 1316.
[bewerk] Referenties
- René Grousset, Histoire des croisades et du royaume franc de Jérusalem - III. 1188-1291 L'anarchie franque, 1936 [détail des éditions]
- René Grousset, L'Empire du Levant : Histoire de la Question d'Orient, 1949 [détail des éditions]
- Thomas Aquinas, On Kingship
