Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Karel van Anjou (maart 1226 - Foggia, 7 januari 1285) was een zoon van koning Lodewijk VIII van Frankrijk en Blanche van Castilië. In 1246 trouwt hij met Beatrix van Provence, gravin Provence en van Forcalquier, dochter van graaf Raymond Berengar V. Door dit huwelijk wordt hij graaf van Provence en van Forcalquier (1246-1267). Bij zijn huwelijk verleent zijn broer, Lodewijk IX van Frankrijk, hem de titels van graaf van Anjou en graaf van Maine. In 1248 neemt hij samen met zijn broer Lodewijk deel aan de zevende kruistocht. Door paus Clemens IV wordt hij in 1266 aangesteld tot koning van Sicilië, als tegendienst voor de verdrijving van de Hohenstaufer Manfred van Sicilië, (bastaard)zoon van keizer Frederik II.
Uit zijn huwelijk met Beatrix van Provence, kwamen de volgende kinderen:
- Lodewijk (1248-1248)
- Blanche van Anjou (1250-1269), in 1265 gehuwd met Robrecht III van Bethune (1249-1322), graaf van Vlaanderen
- Beatrix (1252-1275), in 1273 gehuwd met Filips I van Courtenay (1243-1283), titulair keizer van Constantinopel
- Karel II van Anjou (1254-1309), graaf van Anjou en van Maine, koning van Napels
- Filips (1256-1277), prins van Achaea, in 1271 gehuwd met Isabella van Villehardouin (1263-1312), prinses van Achaië en van Morea
- Robert (1258-1265)
- Elisabeth (1261-1300), gehuwd met koning Ladislaus IV van Hongarije (1262-1290)
In 1268 huwt hij met Margaretha van Bourgondië (1248-1308), gravin van Tonnerre (1273-1293), dochter van Odo van Bourgondië en Mathildis II van Bourbon. Dit huwelijk bleef kinderloos.
