Helloween
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Helloween is een Duitse speed metal/heavy metal/power metal band, opgericht begin jaren '80 door leden van de bands Ironfist en Powerfool.
Inhoud |
[bewerk] Bezetting
[bewerk] Huidige bezetting
- Andreas "Andi" Deris - zang (1994-heden)
- Michael Weikath - gitaar (1982-heden)
- Sascha Gerstner - gitaar (2002-heden)
- Markus Großkopf - bas (1981-heden)
- Daniel "Dani" Loeble - drum (2005-heden)
[bewerk] Voormalige leden
- Kai Hansen - zang (1978-1986) - gitaar (1978-1988)
- Ingo Schwichtenberg – drums (1981-1993)
- Michael "Michi" Kiske - zang (1987-1993)
- Roland Grapow - gitaar (1988-2001)
- Ulrich "Uli" Kusch - drum (1994-2001)
- Mark Cross - drum (2001-2003)
- Stefan Schwarzmann - drum (2003-2005)
[bewerk] Biografie
De originele bezetting werd gevormd door Kai Hansen, Michael Weikath, Markus Grosskopf en Ingo Schwichtenberg. In 1984 sloot de band een contract met Noise Records en nam 2 nummers op voor een compilatie cd. In 1985 nam Helloween hun eerste eigen album op, een EP met vijf nummers. In hetzelfde jaar nam de band ook hun eerste volwaardige album op, Walls of Jericho. De plaat werd een succes en critici roemden de vernieuwing die Helloween bracht in de heavy metal met hun mix van snelheid en melodie.
Tijdens optredens had zanger/gitarist Kai Hansen problemen met het tegelijkertijd zingen en bespelen van de gitaar. Na de EP Judas stopte Hansen met zingen en ging de band op zoek naar een nieuwe zanger. Hun eerste keus was Ralf Scheepers, maar de band kwam uiteindelijk terecht bij Michael Kiske, van een lokale Hamburgse band. Het eerste album met de nieuwe zanger, Keeper of the Seven Keys, part I (1987), vestigde de naam van Helloween als succesvolle metalband in Europa. In 1988 volgde het album met de voorspelbare titel Keeper of the Seven Keys, part II. Met dit album had de band nog meer succes en de toekomst zag er rooskleurig uit.
Verrassend genoeg stapte Kai Hansen uit de band na het Europese gedeelte van de tournee. zowel conflicten binnen de band als problemen met de platenmaatschappij lagen hieraan ten grondslag. Ook het tourbestaan eiste zijn tol bij hem. Hij werd vervangen door Roland Grapow, die de rest van de tournee afmaakte. In 1989 werd nog wel een live album uitgebracht met opname van de Europese tournee. De overgebleven leden gingen door, maar problemen met de platenmaatschappij zorgden ervoor dat pas in 1991 een nieuw album met als titel Pink bubbles go ape kon worden uitgebracht. Zowel fans als recensenten waren niet te spreken over dit album. Dit leidde tot spanningen binnen de groep. Het volgende album, Chameleon, werd door fans als teveel pop gezien. Tijdens de bijbehorende tournee moest Ingo Schwichtenberg afscheid nemen wegens persoonlijke en drugsproblemen. De spanningen binnen de band namen toe en zanger Michael Kiske werd ontslagen.
In 1994 kwam Helloween terug met een nieuwe zanger, Andi Deris, en een nieuwe drummer, Uli Kusch. Kusch kwam uit de band Gamma Ray, opgericht door Kai Hansen. Het album Master of the Rings deed het goed bij de fans. In 1995 pleegde voormalig drummer Ingo Schwichtenberg zelfmoord, hij was nooit hersteld van zijn ziekte. Het album The time of the oath uit 1996 werd aan hem opgedragen en zorgde voor een opleving van Helloween als populaire Europese metalband.
In 1998 kwam het album Better than raw uit. Het was een van de rauwste albums sinds hun debuut. Na een coveralbum werd het experimentele album The Dark Ride uitgebracht. Na de bijbehorende tournee werden gitarist Grapow en drummer Kusch ontslagen. Samen vormden zij Masterplan. Ze werden vervangen door Sascha Gerstner en Mark Cross. De laatste werd al snel vervangen door Stefan Schwarzmann. In 2003 volgde het album Rabbit don't come easy en de tournee leidde de band naar Amerika, voor de eerste keer sinds 1989.
In 2005 vond er weer een wisseling plaats in de band. Drummer Schwarzmann had een afwijkende muzikale visie en werd vervangen door Dani Loeble. Het laatste studioalbum ging verder op hun meest succesvolle periode en had als titel Keeper of the Seven Keys - The Legacy. Tijdens de tour werden opnamen gemaakt voor een live album en dvd.
Modern Talking zanger Rolf Köhler had onder andere in deze band ook voor de achtergrondzang gezorgd.
[bewerk] Discografie
[bewerk] Albums
- Helloween (1985) - Hoewel dit eigenlijk een EP was, werd het gezien als album.
- Walls Of Jericho (1985)
- Keeper Of The Seven Keys Part 1 (1987)
- Keeper Of The Seven Keys Part 2 (1988)
- Pink Bubbles Go Ape (1991)
- Chameleon (1993)
- Master Of Rings (1994)
- The Time Of The Oath (1996)
- Better Than Raw (1998)
- The Dark Ride (2000)
- Rabbit Don't Come Easy (2003)
- Keeper of the Seven Keys - The Legacy (2005)
- Gambling with the devil (2007)
[bewerk] Live
- I Want Out Live (1989) - alleen in Amerika
- Keepers Live (1989) - alleen in Japan
- Live in the UK (1989)
- High Live (1996)
[bewerk] Compilatie
- Helloween / Walls Of Jericho / Judas (1988) - Compilatie van Helloween EP, Walls of Jericho, en Judas single
- Pumpkin Tracks (1989)
- The Best, The Rest, The Rare (1990)
- Keeper Of The Seven Keys Part 1 & 2 (1993)
- Pumpkin Box (1998) - alleen in Japan
- Karaoke Album vol. 1 (1998)
- Karaoke Album vol. 2 (1998)
- Metal Jukebox (1999) – Compilatie van coverversie songs uitgevoerd door Helloween.
- Treasure Chest (2002)
[bewerk] Singles
- Judas (1986)
- Future World (1987)
- Dr. Stein EP (1988)
- I Want Out EP (1988)
- Kids of the Century (1991)
- Number One (1992)
- I Don't Wanna Cry No More (1993)
- Step Out Of Hell (1993)
- When The Sinner (1993)
- Windmill (1993)
- Mr. Ego (1994)
- Perfect Gentleman (1994)
- Where The Rain Grows (1994)
- Sole Survivor (1995)
- Forever And One (1996)
- Forever And One Live (1996)
- Power (1996)
- The Time Of The Oath (1996)
- Hey Lord! (1998)
- I Can (1998)
- Lay All Your Love On Me (1999)
- If I Could Fly (2000)
- Mr. Torture (2000)
- Just A Little Sign (2003)
- Mrs. God (2005)
- Light The Universe (2006)
