Eduard III van Engeland
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| 1312-1377 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| 1e opvolger voor de Engelse troon | ||||||
|
||||||
| Graaf van Ponthieu | ||||||
|
||||||
| Koning van Engeland | ||||||
|
||||||
| Graaf van Ponthieu | ||||||
|
||||||
|
Eduard III (Engels: Edward) (Windsor Castle, 13 november 1312 – Richmond upon Thames, 21 juni 1377) was koning van Engeland van 1327 tot 1377. Hij was de oudste zoon van Eduard II en Isabella van Frankrijk.
Na de arrestatie van zijn vader in 1326 werd hij aangewezen als opvolger. Binnen enkele maanden werd hij tot koning gekroond. Zolang hij echter nog minderjarig was namen zijn moeder Isabella en haar minnaar Roger Mortimer de zaken waar.
In januari 1328 trouwde Eduard, vijftien jaar oud, met de nog jongere Filippa van Henegouwen, dochter van graaf Willem van Henegouwen en Holland. In 1330 liet hij Mortimer gevangennemen en ter dood brengen. Isabella werd opgesloten in Castle Rising.
In 1328 was Eduard, naast Filips VI van Frankrijk, medekandidaat voor het Franse koningschap, aangezien de Franse koning Karel IV geen kinderen had. De Franse edelen gaven de voorkeur aan Filips. Eduard betwistte dit en viel de Fransen in 1337 aan. Dit was het begin van de Honderdjarige Oorlog.
Eduard behaalde vele successen in deze strijd, waaronder de Slag bij Crécy (1346) en de Slag bij Poitiers (1356). In september 1340 werd hij in Gent zelfs tot koning van Frankrijk uitgeroepen, maar in 1360 moest hij zijn aanspraken opgeven. Uiteindelijk had hij praktisch al zijn gebied, op enkele steden na, verloren. In 1346 werd Eduard in Frankrijk vergezeld door zijn oudste zoon Eduard de Zwarte Prins, die met steun van John Chandos een bekwaam militair bleek. Hij liet veel van de Franse strijd aan deze zoon over en concentreerde zich zelf verder op de Schotten. Ook hier had Eduard aanvankelijk succes, maar in 1357 moest hij bij het Verdrag van Berwick de Schotten zelfstandigheid toezeggen.
Hoewel hij een goed huwelijk had, was Eduard een rokkenjager. Zijn minnares Alice Perrers had echter een slechte invloed op hem.
Een bekende gebeurtenis leidde tot de oprichting van de vermaarde Orde van de Kousenband. Tijdens een dans op een bal aan het hof verloor zijn danspartner een kousenband. Hij raapte deze op en, om haar gêne te besparen, bond hij het voorwerp om zijn eigen been met de woorden: Honi soit qui mal y pense ('Schande over diegene die er kwaad van denkt’), een uiting die het motto werd van de ridderorde.
Eduards leger had aanvankelijk wel vele successen, maar de almaar voortdurende oorlogen hadden zeer veel geld gekost. Dit leidde tot de verdere ontwikkeling van het parlement, dat door de steeds terugkomende vraag om meer geld zijn macht wist uit te breiden. Het parlement moest de financiering goedkeuren en daarmee gepaard gaande wetten voorbereiden. Het Lagerhuis ontwikkelde zich als een belangrijke factor als tegenwicht tegen de adel en de geestelijkheid in het Hogerhuis.
Tegen het eind van zijn leven liet Eduard de staatszaken grotendeels over aan zijn jongere zoon, Jan van Gent (John of Gaunt), zo genoemd omdat hij daar geboren was.
Eduard stierf op 64-jarige leeftijd aan een beroerte en werd begraven in Westminster Abbey. Zijn zoon Eduard was toen al overleden. Hij werd opgevolgd door zijn kleinzoon als Richard II.
[bewerk] Kinderen
- Eduard de Zwarte Prins (1330-1376)
- Isabella (1332-1379), gehuwd met Enguerrand VII van Coucy
- Johanna (1335-1348)
- Willem (1337-1337)
- Lionel van Antwerpen, 1ste hertog van Clarence (29 November 1338-1368)
- Jan van Gent, 1ste hertog van Lancaster (1340-1399)
- Edmund van Langley, 1ste hertog van York (1341-1402)
- Blanche (1342-1342)
- Maria (1344-1362), gehuwd met Jan IV van Bretagne
- Margaretha (1346-1361), gehuwd met John Hastings,
- Willem (1348-1348)
- Thomas, 1ste hertog van Gloucester (1355-1397).
Engeland: Alfred de Grote • Eduard de Oudere • Athelstan • Edmund I de Geweldige • Edred • Edwy • Edgar de Vreedzame • Eduard de Martelaar • Ethelred • Sven Gaffelbaard • Edmund II Ironside • Knoet de Grote • Harold I Hazenvoet • Hardeknoet • Eduard de Belijder • Harold II Godwinson • Edgar Ætheling • Willem I de Veroveraar • Willem II Rufus • Hendrik I Beauclerc • Stefanus • Mathilde • Hendrik II • Richard I Leeuwenhart • Jan zonder Land • Hendrik III • Eduard I Longshanks • Eduard II • Eduard III • Richard II • Hendrik IV Bolingbroke • Hendrik V • Hendrik VI • Eduard IV • Eduard V • Richard III • Hendrik VII • Hendrik VIII • Eduard VI • Jane Grey • Maria I • Elizabeth I • Jacobus I • Karel I • Karel II • Jacobus II • Willem III en Maria II • Willem III • Anna
Groot-Brittannië: Anna • George I • George II • George III
Verenigd Koninkrijk: George III • George IV • Willem IV • Victoria • Eduard VII • George V • Eduard VIII • George VI • Elizabeth II
