Chimaera (mythologie)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Chimaera (uit het Latijn, van het Griekse Χίμαιρα - Chimaira) is een figuur uit de Griekse mythologie. Het is een monsterlijk wezen, samengesteld uit delen van meerdere beesten, afkomstig uit de streek Lycië in Anatolië.
De Chimaera was een nakomeling van Typhon en Echidna, en daarmee een zus van andere monsters zoals Cerberus en de Hydra. De Chimaera werd meestal afgebeeld met het hoofd van een leeuw, het lichaam van een geit en de staart van een slang, maar men heeft een schitterende Etruskische bronzen voorstelling gevonden van de Chimaera met het lichaam van een leeuw, waar aan de rug een geitenkop zit en de staart eindigt in de kop van een slang. Ook zou de Chimaera vuur kunnen spuwen.
Het waarnemen van de Chimaera was een voorteken van onweer, schipbreuken en natuurrampen (in het bijzonder vulkaanuitbarstingen). In middeleeuwse christelijke kunst verschijnt de Chimaera als symbool van satanische krachten.
Volgens de Griekse mythologie bracht de Chimaera onheil over de streek Lycië. De held Bellerophon, paardrijdend op Pegasus' rug, maakte een einde aan haar wandaden. Er zijn verschillende beschrijvingen van haar dood. Sommigen zeggen dat Bellerophon enkel zijn speer gebruikte; anderen dat hij zijn speerpunt met lood bekleedde dat, blootgesteld aan de vurige adem van de Chimaera, smolt en haar doodde. Een ander verhaal is dat Bellerophon de drie hoofden eraf hakte en zij dood op de grond viel.
De mythen over de Chimaera zijn te vinden in de Ilias (boek 6) van Homerus, in de Theogonia van Hesiodus, in de Aeneis (boek 6) van Vergilius, in de Metamorphosen (boek VI 339 en IX 648) van Ovidius, en in de Bibliotheca (boek 1) van Pseudo-Apollodorus.
[bewerk] Zie ook
- Lijst van fabeldieren
- Chimaera, een mengvorm van twee biologische soorten
