Blokletter

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Blokletters zijn letters in blokvorm. De voornaamste eigenschap is dat de letters losstaan van elkaar, in tegenstelling tot schrijfletters die in één lijn aan elkaar geschreven worden. Sommige letters vervormen meer dan andere wanneer ze in het 'bloklettertype' worden geschreven. Verkeersborden met tekst worden steevast in blokletters opgemaakt; door de uniformiteit van de letters kan er eerder, d.i. op grotere afstand van het bord, sprake zijn van 'woordherkenning', hetgeen de leessnelheid en dus de veiligheid op de weg ten goede komt.

Door de opkomst van de computer, die álle letters los van elkaar zet, heeft het begrip enigszins aan belang ingeboet, en is de belangrijkste tweedeling in lettertypen verschoven naar letters met en letters zonder schreef. Fonts (bestanden met lettertypes voor de computer) die een handschrift nabootsen, gaan voorbij aan het verschijnsel dat schrijfletters aan het begin of eind van een woord, of in speciale combinaties met andere letters, er anders uit kunnen zien. Bij blokletters treedt dit verschijnsel niet op.

De term wordt veel gebruikt op formulieren waar een woord als losse letters in een aantal vakjes moet worden geschreven, opdat OCR-software deze gemakkelijk kan digitaliseren.

De uitdrukking in blokletters praten, met als betekenis "langzaam, duidelijk spreken" (met overdreven articulatie), is mogelijk ontstaan als militair jargon.