Marsilius Ficinus

E Vicipaedia

Marsilius Ficinus philosophus Italicus erat, natus anno 1433, mortuus anno 1499.

Marsilius Ficinus dux erat Academiae Neoplatonicae Florentinae. Protectus a Cosmo Medice et a successore eius Laurentio Medice (qui appellatur Magnus) artifex erat reortus Philosophiae Neoplatonicae.

Neoplatonicum cognovit philosophum Gemistum Plethonem, orationes cuius de Platone et de mysticis Alexandrinis ita Florentinam fascinaverunt societatem ut eum secundum appellaverint Platonem. Anno 1459 Ioannes Argyropoulus docebat Linguam Graecam litterasque in Florentia et Ficinus inter discipulos erat. Cum Cosimus Medices Platonis Academiam refundare statuit, Ficinum elegit rectorem, qui e Graeco in Latinum vertit opera Platonis (anno 1484 publicata), Porphyrii, Iamblichi, Plotini et Corpus Hermeticum. Scripsit praetera "Commentarium in Platonis Symposio", "De Vita Libros Tres" et "Theologiam Platonicam de immortalitate animae". Gemistus Pletho Ficino suggessit inter Platonismum Christianismumque coniunctionem invenire.

Ioannes Picus de Mirandola discipulus Ficini erat.

[recensere] Nexus externi

• De Marsilio Ficino in Lexicon Biographico ac Bibliographico Ecclesiae
• Vita Marsilii Ficino a Ioanne Corsi scripta (anno 1506)

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!