Marcus Terentius Varro
E Vicipaedia
M. Terentius Varro, scriptor, vir equestris ordinis natus CXVI a.C.n. Reatae in Sabinis, mortuus anno XXVII Romae, Pompeium usque ad Pharsali cladem secutus est. Tam eruditus erat ut Caesar, Pompeio victo, cupiit eum praestantibus officiis conciliare, praefecitque primae publicae librariae. Caesare invice interfecto, Antonii proscriptionibus superfuit. Studuit deínde usque ad ultimum vitae diem.
Index |
[recensere] Varronis opera
Magister Terentii Varronis L. Aelius Stilo Praeconinus erat. Postquam philosophiae Athenae apud Antiochum Ascalonium studierat, Sertorium in Hibernia anno 76 pugnavit, et Pompeio imperatore, piratas ut tribunus reprimit.
Per totam vitam scripsit, et LXXIV opera vel DCXX libros in lucem edidit. Tot doctrinas tractant quot agriculturam, grammaticam, Romanas annales, chorographiam, jus civile, rhetoricam, philosophiam, geometriam astronomicaque, educationem, philologiam, artem dramaticam, artem poeticam, artem oratoriam. Composuit porro epistulas et saturas Menippeas.
[recensere] Grammatica
Libri de grammatica quos cognovimus sunt:
- De antiquitate litterarum libri duo, poetae tragico L. Accio dedicati, qui anno 86 obiit, quamobrem antiquissimum e Varronis operis putantur.
- De lingua latina per annos 47 ad 45 scriptus, qui XXV libros continebat, e quibus libri V-X solum supersunt.
- De origine linguae Latinae libri tres Pompeio dedicati.
- Peri Characteron graeco titulo, de verborum compositione tractans, et plus quam tribus libris componebatur.
- Quaestionum Plautinarum libri quinque de raris verbis apud Plautum tractantes
- De similitudine verborum libri tres, de verborum flexionibus quae extra regula valent
- De utilitate sermonis similem doctrinam quam De similitudine verborum tractabat, et plus quam quatuor libris componebatur
- De sermone latino, de metrica et orthographia tractabat et plus quam quinque libris componebatur.
[recensere] Reliqua opera
- Disciplinae libri novem liberales artes docebantur
- De re rustica libri tres integri supersunt.
- Saturae Menippeae erant imitationes saturarum cynici Menippi Gadarei.
[recensere] Varronis persona
Terentius Varro tam antiquitates quam annales rerum gestarum quaesivit et coluit. Priscis verbis in operis aliquando utitur et, ut Seneca dicit, "duodecim tabulas" loquitur. Negotiis tamen temporis sui intererat; novissimos libros legebat et descriptiones terrarum nuper inventarum cognoscebat.
