Iohannes-Iacobus Rousseau

E Vicipaedia

Iohannes-Iacobus Rousseau

Iohannes-Iacobus Rousseau, seu Russeus^[1] seu Russavius^[2], (adiectivum Rousseauianus,^[3]) natus die 28 Iunii 1712 Genavae; de vita decessus die 2 Iulii 1778 in vico Ermenonville apud Lutetiam) fuit paedagogus, praeclarissimus philosophus, scriptor et vir publicus saeculi XVIII.

[recensere] Notae

↑ 1894 Iohannis Izoulet De J.J. Russeo (J.J. Rousseau): Utrum Misopolis fuerit an philopolis, ex Genavensi codice, cum ceteris Russei operibus collato quaeritur.[1]
↑
- 1787 Ioannes Conradus Beckhaus Disquisitio Inauguralis Medica Novum Sistens Argumentum Contra Celebrem Rusavii Doctrinam de Hominis Animalitate Cultura Ingenii Praestatiore
- 1803 Creuzeri Memoria Diterici Tiedemanni:
Quaeque tunc omnium ore ferebantur, Rusavii placita, ea Tiedmannus in suorum studiorum usum convertere coepit. Quo inprimis pertinebat hujus scriptoris Aemilius et qui liber Heloisa inscribitur.[2]
- 1831 editore Ioanne Davisio Ciceronis de Legibus Libri Tres, "Hadriani Turnebi Commentarius in Ciceronis Libros Tres de Legibus", p. 582:
Ceterum, Villemain ad Cicer. de re publ. I. 2. gemina ex Russavio adposuit: »Rousseau, dans la lettre sur les spectacles y (dans la pudeur) voit un instinct de la nature, une disposition native.« Cr.
- 1834 Friderici Iacobs Epistola ad Fridericum Kriesium (in Vermischte Schriften von Friedrich Jacobs, 1884):
Arctissimis cum philosophia vinculis conjuncta est educandi ratio, ethices practicae pars non ultima. Hujus quoque sive artis sive disciplinae haud mediocres motus vidimus, postquam, seminibus ejus a Russavio potissimum sparsis, oculi hominum magis quam antea in eam conversi sunt. Et Russavius quidem splendidioribus superioris saeculi luminibus annumerandus, sophista tamen magis acutus et elopquens quam philosophus, praeceptorumque, quae aliis scripserat, tam turpiter negligens, ut suos ipsius liberos βρεφοτροφείῳ publico committeret, multo de eorum vita cultuque securior, quam ferae et vultures esse solent, libris tamen quos de pueris educandis scripsit, hominum animos ita commovit, ut tum demum plurimi veram παιδείας rationem quasi dei cujusdam arbitrarentur. Quid inde scutum sit, Tu optime nosti, doctissime K r i e s i,qui ipse aliquando nomen inter philanthropes, hoc enim sibi nomen Rusavii sectatores sumserant, professus, per aliquot menses in illustri quodam eorum φροντιστηρίῳ cum iis habitasti, bona quae tradebant, adoptans, falsa et perversa repudians. (pp. 194—5)
- 1827 editore Bouillet Omnia Opera Quae Vulgo Exstant Sub Nomine L. A. Senecae pars prima, volumen secundum, "De Morte Claudii Ludus", p.p. 254—5, n. 2
"Præter alias notas interpretationes memoro Russavii (Œuvres To. XIV, p. 200...)
↑ 1775 Friderici Collin Dissertatio de iuventute in religione Christiana contra opinionem Rousseauianam instituenda