Herbarius (pseudo-Apuleius)
E Vicipaedia
Vide etiam paginam discretivam: Apuleius (discretiva)
Herbarius sive Herbarium sive De herbis est opus de medicamentis Latine scriptum saeculo IV vel V, falso Apuleio attributum (vide etiam Apuleius (scriptor pseudonymus)). In manuscripto veterrimo (Vossianus Latinus Q 9 e Bibliotheca Universitatis Lugduni Batavorum) titulum sic legimus: Herbarium Apulei Platonici traditum a Chirone centauro, magistro Achillis; in aliis manuscriptis additur et ab Aesculapio.
In hoc libro, per medium aevum usitatissimo et permultis manuscriptis illustratis servato, circa 130 herbae describuntur, cum facultatibus earum medicinalibus et cum nominibus (sed interdum erroneis) in variis linguis antiquis. Sequitur exemplum breve de portulaca:
Herba portulaca.
Ad semen nimium profluentem: herba portulaca sumpta bene facit per se et cum oxigaro.
Ad stomachi arsuram: herbam portulacam cum aceto comede; mire facit.
A Graecis dicitur cappara, alii andrachne; profetae ema Areos; Daci lax; Itali portulaca, alii porcastrum, alii amarantos.– Pseudo-Apuleius, Herbarius 104
In nonnullis manuscriptis cum hoc opere alia quattuor servantur: Antonii Musae De herba vettonica liber; De taxone libellus anonymus; Sexti Placiti Liber medicinae ex animalibus; Liber medicinae ex herbis femininis Dioscoridi falso attributus.
Exstat versio extensa Herbarii in lingua Anglosaxonica, in quo includuntur textus libelli De herba vettonica ad initium operis et Liber medicinae ex herbis femininis in fine.
[recensere] Bibliographia
- Antonii Musae De herba vettonica liber; Pseudoapulei herbarius; Anonymi de taxone liber; Sexti Placiti liber medicinae ex animalibus etc. edd. Ernestus Howald, Henricus E. Sigerist. Lipsiae: Teubner, 1927. (Corpus medicorum latinorum, 4).
- The Old English Herbarium and Medicina de quadrupedibus ed. Hubertus Ioannes de Vriend. Londinii: Oxford University Press, 1984. (Early English Text Society, original series, 286.)
De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si repperisti.
