Carlos Gardel

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Carlos Gardel

Carlos Gardel (Tacuarembó ou Toulouse, 11 de decembro de 1890 — Medellín, 24 de xuño de 1935) foi o mais famoso dos cantantes do tango arxentino, país ao cal chegou aos dous anos de idade.

Exsiste controversia sobre o lugar do seu nacemento. Algúns sustentan que Gardel tería nacido no interior do Uruguai no departamente de Tacuarembó, baseándose nalgúns documentos e materiais xornalísticos da época. Outros din que Gardel tería nacido na cidade francesa de Toulouse como Charles Romuald Gardès, fillo de pai ignorado e de Berthe Gardès (1865-1943). Gardel era esquivo sobre o tema e cando lle preguntaban dicía: "Nacín en Bos Aires aos dous anos e medio de idade".

Cantante e actor célebre en toda a América Latina pola divulgación do tango. Iníciase como cantante ainda xoven co nome artístico de El Morocho, presentándose en cafés dos suburbios da capital arxentina. A súa primeira interpretación formal é no Teatro Nacional de Corrientes, no cal tamén se presenta Don José Razzano, con quen forma unha compañçia por varios anos. Pola sensualidade da súa voz, a cal se prestaba moi ben á interpretación da milonga – xénero precursor do tango – tornase coñecido a partir de "Mi noche triste" (1917).

Foi unha das primordiais influencias de Amália Rodrigues.

[editar] Carreira musical

Grabou máis de novecentas cancións, entre tangos, fox-trots, fados, pasodobles e musicas folclóricas, vendendo millares de discos na América Latina e Europa. Entre as súas interpretacións máis famosas están:

Mi noche triste (1917)
Desdén (1930)
Tomo y Obligo (1931)
Lejana Tierra Mía (1932)
Silencio (1932)
Amores de Estudiante (1933)
Golondrina (1933)
Melodía de Arrabal (1933)
Guitarra Guitarra Mía (1933)
Cuesta Abajo (1934)
Mi Buenos Aires Querido (1934)
Soledad (1934)
Volver (1934)
Por Una Cabeza (1935)
Sus Ojos se Cerraron (1935)
Volvió una Noche (1935)
El Día Que me Quieras (1935)

[editar] Carreira cinematográfica

Traballou como actor nalguns filmes para a Paramount, entre eles:

Flor de Durazno (1917) (filme mudo)
Encuadre de Canciones (1930) (primeiro filme falado de Sudamérica)
Luces de Buenos Aires (1931) (filmado en Paris)
La Casa es Seria (1931)
Espérame (1932)
Melodía de Arrabal (1932)
Cuesta Abajo (1934)
El Tango en Broadway (1934)
El Día Que Me Quieras (1935)
Tango Bar (1935)
The Big Broadcast Of (1936)

Estatua de Carlos Gardel (Buenos Aires)

[editar] Morte

Gardel morreu nun accidente de avión durante unha xira, en Medellín, en Colombia. Os seus restos mortais encontramse no Cemiterio de la Chacarita na capital arxentina.