گرانروی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| مکانیک محیط‌های پیوسته | ||||||||
 |
||||||||
| بقای جرم بقای تکانه معادلات ناویه−استوکس
|
||||||||
گِرانرَوی (وُشکسانی، ویسکوزیته، و لزجت هم نامیده شده) عبارت است از مقاومت یک مایع در برابر اعمال تنش برشی. در یک سیال جاری (در حال حرکت) که لايه هاي مختلف آن نسبت به يكديگر جابجا مي شوند، به مقدار مقاومت لايه هاي سيال در برابر لغزش روي هم گرانروي سيال مي گويند. هر چه گرانروی مایعی بیشتر باشد، به تنش برشی بیشتری برای تغییر شکل آن نیازمندیم. به عنوان مثال گرانروی عسل از گرانروی شیر بسیار بیشتر است.
لزجت سيالات با افزايش دما كاهش مي يابد. البته درصد تغييرات آن براي سيالات مختلف متفاوت است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] انواع گرانروی
- گرانروی پویا (ویسکوزیتهٔ دینامیک)
گرانروی پویا را با μ نشان می‌دهیم که به صورت زیر تعریف می‌شود:
.- گرانروی جنبشی (ویسکوزیتهٔ سینماتیک)
.
[ویرایش] سقوط در سیال گرانرو
سرعت سقوط در سیال گرانرو از فرمول زیر بدست می آید:
که در آن
- νs سرعت سقوط یا رسوبگذاری است.
- R شعاع جسم درحال سقوط(به شرط کروی بودن جسم)
- ρ چگالی جسم
- ρL چگالی مایع گرانرو
- η ضریب گرانروی[۱]
[ویرایش] یکاها
- پواز: واحد اندازه‌گیری گرانروی در دستگاه cgs
- پوازی
- استوکس
[ویرایش] جستارهای وابسته
- مکانیک سیالات
- رئولوژی
[ویرایش] منابع
- ↑ فرانک جی بلت. «سیالات». فیزیک پایه. ترجمهٔ محمد خرمی. چاپ ۱۱، تهران: فاطمی، ۱۳۸۴، 964-318-001-8، ۳۵۴.
