کلیسا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

واژه کلیسا(یونانی:εκκλησία به معنی گردهمایی) به اجتماع انسان‌هایی که با یک‌دیگر جمع شده‌اند؛ و عقاید مذهبی مشترکی دارند،اشاره می‌کند اما در اصطلاح به مکان عبادت مسیحیان اطلاق می‌شود. کلیسای کاتولیک رم، کلیساهای ارتدکس و کلیساهای انگلیکان دارای نظام اسقفی هستند؛ که در آن اختیارات کلیسا در دست اسقف‌ها و روحانیون است. در کلیساهای جماعتی، مرجع نهایی تصمیم‌گیری در کلیسا جماعت محلی است. در کلیساهای مشایخی سیستم اداره کلیسا از طرف جماعت محلی به هیأت رهبران یا مشایخ واگذار می‌گردد و تصمیمات از طریق پارلمان و شورا اتخاذ می‌شود.کلیسای سن پتر در واتیکان، کلیسای سن جان در نیویورک و کلیسای باسیلیسیا در ساحل عاج از بزرگ‌ترین کلیساهای جهان هستند.ایاصوفیه در استانبول کنونی در سال ۵۳۷ میلادی بزرگ‌ترین کلیسای جهان به شمار می‌رفت.

[ویرایش] منابع

• یاردون سیز. دانشنامه کتاب مقدس. ترجمهٔ بهرام محمدیان. چاپ سوم، تهران: روز نو، ۱۳۸۰، ۱۹۱۲. 
• جیمز هاکس. قاموس کتاب مقدس. ترجمهٔ عبدالله شیبانی. چاپ سوم، تهران: اساطیر، ۱۳۷۵، ۱۱۴. 

[ویرایش] جستارهای وابسته

• ساختمان‌های مذهبی
• مسجد الاقصی
• کنیسه