سلوکوس هفتم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سلوکوس هفتم فیلومتور پادشاه سلوکی بود. لقب او به زبان یونانی معنای مادردوست را می‌دهد.

این پادشاه به درستی شناختة شده نیستو از روی سکه‌های او مادرش کلئوپاترا سلنه که شاهدختی بطلمیوسی بود می‌نماید که سلوکوس هفتم فرزند این زن از آنتیوخوس دهم بوده‌است و همچنین برادر پادشاه پس از خود آنتیوخوس سیزدهم. پادشاهی او میان سال‌های ۸۳-۶۹ (پیش از میلاد) همزمان با گشایش سوریه به دست تیگران یکم شاه ارمنستان بوده است. در این زمان تنها چند شهر به پادشاهی سلوکی وفادار مانده‌بودند.

او با برنیس چهارم شاهدخت بطلمیوسی پیمان زناشویی بست، ولی گفته‌می‌شود که نوعروس تاب بی‌ادبی داماد را نیاورده و او را کشته‌است. بدو در تاریخ لقب کوبوساکتس که در یونانی به معنای بوی حاصل از برش ماهی تون است را نیز داده‌اند.