Υγκντράσιλ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Σημαντικοί θεοί | Αινίρ · Αντχριμνίρ · Αστρίλντ · Αουρβαντίλ · Εγκίρ · Μπαλντρ · Μπορ · Μπράγκι · Μπούρι · Νταγκρ · Ντέλινγκ · Εΐρ · Έλλι Φορσέτι · Φρέγια · Φρέιρ · Φρίγκα · Φούλα · Γκέφγιουν · Χελ · Χέιμνταλ · Χέρμοντ · Χλιν · Χοντ · Χούνιρ · Χόλλερ · Χούλντρα Ιντούν · Γιορντ · Κβάσιρ · Λάγκα · Λοφν · Λόκι · Μάγκνι · Μάνι · Μίμινγκ · Μίμιρ · Μόντι · Νάννα · Νέρτους · Νγιορντ · Νοττ Οντίν · Ότταρ · Ραν · Σιφ · Σιγκούν · Σγιουφν · Σνότρα · Σολ · Θωρ · Θρουντρ · Τυρ · Ουλλρ · Βάλι · Βαρ · Βε · Βίνταρ · Βίλι · Βορ |
 |
|---|---|---|
| Κείμενα, λατρευτικά αντικείμενα | Έντα · Σάγκα · Ρούνοι · Μγιόλνιρ · Βόλσουνγκ · Τύρφινγκ · Αρχ. γλώσσα | |
| Θρησκεία, κοσμολογία | Σκανδιναβική κοσμολογία · Βαλκυρίες · Γίγαντες · Ξωτικά · Νάνοι · Νορν · Αζατρού · Βανίρ · Υγκντράσιλ · Ράγκναροκ · Άσγκαρντ · Μίντγκαρντ · Γιοτουνχέιμ |
Στη Σκανδιναβική μυθολογία το Υγκντράσιλ ( Yggdrasill ) [επίσης αποκαλείται Μιμαμέιντ ( Mimameid ) ή Λέραντ ( Lerad )] ήταν το Παγκόσμιο δέντρο , ένα γιγαντιαίο δέντρο , που θεωρείται πως συνδέει τους εννέα κόσμους της Σκανδιναβικής κοσμολογίας .
Στα κλαδιά του Υγκντράσιλ βρίσκονταν το Άσγκαρντ , το Αλφχέιμ και το Βαναχέιμ . Ο κορμός του αποτελούσε τον παγκόσμιο άξονα περνώντας μέσα από το κέντρο του Μίντγκαρντ , γύρω από τον οποίο βρισκόταν το Γιοτουνχέιμ και κάτω από τον οποίο ήταν το Νινταβέλλιρ ή Σβαρταλφχέιμ . Οι τρείς ρίζες του έφταναν ως το Χελχέιμ , το Νιφλχέιμ και το Μουσπελχέιμ .
Από τις τρεις ρίζες , μία διέσχιζε το Άσγκαρντ , μία το Γιοτουνχέιμ και μία το Χελχέιμ . Κάτω από τη ρίζα του Άσγκαρντ βρισκόταν το ιερό Πηγάδι του Ουρντ και εκεί κατοικούσαν οι τρεις Νορν , επί των οποίων οι θεοί δεν είχαν καμία δύναμη και οι οποίες κάθε μέρα πότιζαν το δέντρο από την πρωταρχική πηγή . Κάτω από τη ρίζα του Γιοτουνχέιμ βρισκόταν η πηγή ή πηγάδι του Μίμιρ και κάτω από αυτή του Χελχέιμ το πηγάδι Χβεργκελμίρ ( το Βρυχώμενο Καζάνι ) .
Στην κορυφή του δέντρου κούρνιαζε ένας γιγάντιος κόκορας ή πιο συχνά ένας αετός με το όνομα Βιντοφνίρ ( Vidofnir ) , στο μέτωπο του οποίου καθόταν ένα γεράκι , το Βεντρφολνίρ ( Veðrfolnír ). Οι ρίζες στο Νιφλχέιμ κατατρώγονταν από ένα δράκο , τον Νιντχόγκ . Ένας σκίουρος , ο Ρατατόσκ , έτρεχε πάνω κάτω στο δέντρο μεταφέροντας προσβολές ανάμεσα στον Νιντχόγκ και τον αετό . Τέσσερα ελάφια τρέφονταν από τον φλοιό του Υγκντράσιλ .
Σύμφωνα με το μύθο ο Οντίν κρεμάστηκε επί εννέα νύχτες στο Υγκντράσιλ προκειμένου να βρεί τις ρούνους . Ίσως ο μύθος αυτός να έχει σχέση και με το Γερμανικό έθιμο να θυσιάζουν ανθρώπους κρεμώντας τους από δέντρα .
Το Υγκντράσιλ παίζει κεντρικό ρόλο και στο μύθο του Ράγκναροκ , στο τέλος του κόσμου . Οι μόνοι άνθρωποι που επιβίωσαν του Ράγκναροκ , οι Λιφ και Λιφτχράσιρ , κατάφεραν να ξεφύγουν βρίσκοντας καταφύγιο στα κλαδιά του Υγκντράσιλ , όπου τρέφονται από τη δροσιά και προστατεύονται από το δέντρο .
