Μωάμεθ Στ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Σουλτάνος Μωάμεθ Στ΄ σε επιστολικό δελτάριο της εποχής

Ο Μωάμεθ Στ΄ ή Μεχμέτ Βαχιντεντίν (τουρκ.: Mehmed Vahideddin, αραβικά: محمد السادس), ήταν ο 36ος και τελευταίος Σουλτάνος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1861 στα Ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ στην Κωνσταντινούπολη και έλαβε το όνομα Πρίγκιπας Μωχάμεντ Βαχίντ ουμπντίν εφέντη. Ήταν ο 20ος και τελευταίος γιος του Σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ και μικρότερος αδελφός των Σουλτάνων Μουράτ Ε΄, Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ και του προκατόχου του Μεχμέτ Ε' Ρεσάτ, τον οποίο και διαδέχτηκε στις 4 Ιουλίου 1918 με το όνομα Μεχμέτ Στ΄.

Είχε τη φήμη ιδιαιτέρως έξυπνου και δραστήριου ατόμου, με διπλωματικές ικανότητες και φιλελεύθερες αρχές, ο οποίος όμως λόγω των συνθηκών υπό τις οποίες ανέβηκε στο θρόνο δεν μπορούσε να κάνει και πάρα πολλά πράγματα. Στην πραγματικότητα η οθωμανική αυτοκρατορία, μετά την ήττα της στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν καταδικασμένη να καταρρεύσει και να διαμελιστεί μεταξύ των λαών που την αποτελούσαν, ακολουθώντας την τύχη των συμμάχων της, και υπ΄ αυτές τις συνθήκες τα περιθώρια ελιγμών της σουλτανικής κυβέρνησης ήταν ελάχιστα. Τελικά υπό την πίεση των Μεγάλων δυνάμεων αναγκάστηκε να αποδεχθεί τους όρους τους, όπως αυτοί διατυπώθηκαν στη συνδιάσκεψη του Σαν Ρέμο, και να υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών. Οι Τούρκοι εθνικιστές, υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ, αρνήθηκαν να αποδεχτούν τους όρους της συνθήκης και στην επανάσταση που επακολούθησε κατάφεραν, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες και τους συσχετισμούς μεταξύ των Δυνάμεων, να επικρατήσουν μεν στο εσωτερικό, να αποδεχθούν τελικά τους όρους της συνθήκης, εκτός εκείνων που αφορούσαν την Ελλάδα και τίποτε περισσότερο από το να διατηρήσουν το ελάχιστο εναπομείναν έδαφος της άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας μετονομάζοντάς το (περιοριζόμενοι) και επίσημα σε Τουρκία.

Έτσι μετά την επικράτησή τους, οι κεμαλικοί δημιούργησαν Εθνική Εθνοσυνέλευση στην Άγκυρα και κήρυξαν στις 1 Νοεμβρίου 1922 την κατάργηση του Σουλτανικού πολιτεύματος, αντικαθιστώντας το με Χαλιφάτο. Τότε και ο Σουλτάνος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη στις 18 Νοεμβρίου, με το Βρετανικό θωρηκτό Malaya, και να καταφύγει στη Μάλτα. Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, στο Σαν Ρέμο, όπου και πέθανε από αιφνίδιο καρδιακό επεισόδιο, την νύκτα στις 15 προς 16 Μαΐου 1926. Στο Χαλιφάτο τον διαδέχτηκε ο εξάδελφός του Αμπντούλ Μετζίτ Β΄.

Σουλτάνοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας


	Οσμάν Α΄ \| Ορχάν \| Μουράτ Α΄ \| Βαγιαζήτ Α΄ ο Κεραυνός \| (Σουλεϊμάν Τσελεμπή \| Ίσα \| Μουσά ) \| Μωάμεθ Α΄ \| Μουράτ Β΄ \| Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής \| Βαγιαζήτ Β΄ \| Σελίμ Α΄ \| Σουλεϊμάν Α΄ ο Μεγαλοπρεπής \| Σελίμ Β΄ \| Μουράτ Γ΄ \| Μωάμεθ Γ΄ \| Αχμέτ Α΄ \| Μουσταφά Α΄ \| Οσμάν Β΄ \| Μουράτ Δ΄ \| Ιμπραήμ \| Μωάμεθ Δ΄ \| Σουλεϊμάν Β΄ \| Αχμέτ Β΄ \| Μουσταφά Β΄ \| Αχμέτ Γ΄ \| Μαχμούτ Α΄ \| Οσμάν Γ΄ \| Μουσταφά Γ΄ \| Αμπντούλ Χαμίτ Α΄ \| Σελίμ Γ΄ \| Μουσταφά Δ΄ \| Μαχμούτ Β΄ \| Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ \| Αμπντούλ Αζίζ \| Μουράτ Ε΄ \| Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ \| Μωάμεθ Ε΄ \| Μωάμεθ Στ΄ \| (Αμπντούλ Μετζίτ Β΄)