Ερνστ Καλτενμπρούννερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

O Καλτενμπρούννερ στη Δίκη της Νυρεμβέργης

O Dr. Jur. Ερνστ Καλτενμπρούννερ (Ernst Kaltenbrunner) υπήρξε Αυστριακός πολιτικός, ο οποίος ανέλαβε την αρχηγία των SS στη χώρα του. Αναρριχήθηκε σε διάφορα αξιώματα έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη του Χίτλερ και μετά την κατάρρευση του ναζιστικού καθεστώτος δικάστηκε στη Δίκη της Νυρεμβέργης και καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό.

[Επεξεργασία] Βιογραφία

[Επεξεργασία] Πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε στις 4 Οκτωβρίου του 1903 στο Ρίιντ ιμ Ίνκραϊς (Ried im Innkreis) της Αυστρίας. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος. Αποφοίτησε από το Realgymnasium του Λιντς (Linz) και στη συνέχεια γράφτηκε στο Χημικό τμήμα του Πανεπιστημίου του Γκρατς. Στη συνέχεια, όμως, άλλαξε πεδίο σπουδών και ενεγράφη στη Νομική Σχολή, από την οποία αποφοίτησε το 1926. Αρχικά εργάστηκε ως δικηγόρος στο Σάλτσμπουργκ, στη συνέχεια όμως επέστρεψε στο Λιντς (1928). Τον Οκτώβριο του 1930 έγινε μέλος του αυστριακού παραρτήματος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος (αριθ. μέλους 300179) και στις 31 Αυγούστου 1931 εντάχθηκε στα SS (αριθ. μέλους 13039) ^[1].

[Επεξεργασία] Φυλάκιση

Όταν ο Αυστριακός πρωθυπουργός Ένγκελμπερτ Ντόλφους δολοφονήθηκε, ο Καλτενμπρούννερ συνελήφθη για συμμετοχή στη δολοφονία. Η κατηγορία δεν έγινε δυνατό να στηριχθεί, ωστόσο καταδικάσθηκε σε εξάμηνη φυλάκιση με την κατηγορία της συνωμοσίας (1934). Όταν αποφυλακίστηκε, νυμφεύθηκε την Ελίζαμπετ Έντερ (Elisabeth Eder, γενν. 1908), με την οποία απέκτησε τρία παιδιά^[2], τα οποία επέζησαν μετά τον Πόλεμο.

[Επεξεργασία] Ηγετικές θέσεις

Αρχικά στοιχεία
Το Ολοκαύτωμα (Φάσεις)
Φυλετική πολιτική · Ευθανασία Στρατόπεδα συγκέντρωσης (Κατάλογος)
Ιουδαίοι (Εβραίοι)
Ναζιστική Γερμανία, από το 1933 έως το 1939
Τα Πογκρόμ: Η Νύχτα των Κρυστάλλων (Kristallnacht) · Πογκρόμ του Γιασί ·Πογκρόμ του Λβιφ· Πογκρόμ του Τζεντβάμπνε...
Τα Γκέτο: Βαρσοβία, Λουτζ Κρακοβία, Τερέζιενσταντ...
Einsatzgruppen (Μονάδες Ειδικής Δράσης): Μπαμπί Γιάρ, Ρούμπουλα Πανέριαϊ, Σφαγή της Οδησσού...
Τελική Λύση: Διάσκεψη της Βάνζεε Επιχείρηση Ράινχαρντ
Στρατόπεδα θανάτου: Κέλμνο, Μπέλζεκ Ζομπίμπορ, Τρεμπλίνκα, Μάζντανεκ, Άουσβιτς
Αντίσταση: ZOB · ZZW Εξέγερση των Γκέτο (Βαρσοβία)
Τέλος του Πολέμου: Πορείες θανάτου Μπερίχα· Σέριτ χα-Πλετά
Άλλα θύματα
Σλάβοι και Πολωνοί, (A-B Aktion) · Αθίγγανοι · Κομμουνιστές · Ομοφυλόφιλοι · Μάρτυρες του Ιεχωβά
Τα μέρη που φέρουν ευθύνη
Ναζιστική Γερμανία: Χίτλερ · Άιχμαν Χίμλερ · SS (Ες-Ες) · Γκεστάπο
Συνεργάτες: Ρουμανία · Κροατία Ουγγαρία · Γαλλική Κυβέρνηση του Βισί · Σλοβακία Ιταλία· Ουκρανικά/Λετονικά/Λιθουανικά στοιχεία
Φονξιοναλισμός εναντίον ιντενσιοναλισμού Δίκες της Νυρεμβέργης · Άλλες δίκες
Επιζήσαντες, θύματα και σωτήρες
Γνωστοί επιζήσαντες · Σωτήρες Γνωστά θύματα

Το 1935, ο Καλτενμπρούννερ ανέλαβε την ηγεσία των Αυστριακών SS. Είχε μεγάλη συμβολή στην ενσωμάτωση της Αυστρίας στο Γερμανικό Ράιχ (Anschluss) και για τη συμβολή του αυτή ο Χίτλερ τον προήγαγε σε Ταξίαρχο (Brigadeführer) των SS. Στις 11 Σεπτεμβρίου προάχθηκε σε Υποστράτηγο (Gruppenführer) των SS, ενώ ήδη από το 1938 ήταν μέλος του Ράιχσταγκ. Νέα προαγωγή τον Απρίλιο του 1941 του δίνει τον βαθμό του Αντιστρατήγου και τη θέση του αρχηγού της Αστυνομίας στη Βιέννη, ενώ είναι και Γραμματέας στο Υπουργείο Εσωτερικών. Το μεγάλο άλμα στην καριέρα του έρχεται με τη δολοφονία του Ράινχαρντ Χάιντριχ το 1942, αρχηγού της RSHA (Reichssicherheitshauptamt = Κεντρικό Γραφείο Ασφαλείας του Ράιχ), στο οποίο υπαγόταν και η Γκεστάπο. Για μικρό χρονικό διάστημα την αρχηγία της αναλαμβάνει ο ίδιος ο Χάινριχ Χίμλερ, το 1943, όμως, εμπιστεύεται τη θέση αυτή στον Καλτενμπρούννερ. Παράλληλα, λόγω της θέσης του, είναι ο προϊστάμενος των στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης, με στενότερους συνεργάτες του τον Άντολφ Άιχμαν και τον Ρούντολφ Ες (Hoess), Διοικητή του στρατοπέδου του Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Επίσης, ονομάσθηκε Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Αστυνομίας δίωξης Εγκλήματος, η οποία μετά τον Πόλεμο μετονομάσθηκε σε Ιντερπόλ.

Η εξουσία του Καλτενμπρούννερ ενισχύθηκε ιδιαίτερα προς το τέλος του Πολέμου και ιδιαίτερα μετά την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ στις 20 Ιουλίου 1944, οπότε και απέκτησε άμεση πρόσβαση στον Φύρερ. Η επιρροή του στο Χίτλερ ήταν τόση, ώστε λέγεται ότι ακόμη και ο Χίμλερ τον φοβόταν. Πράγματι, είχε εξελιχθεί σε τρομακτική φυσιογνωμία, καθώς σε αυτό συνέβαλαν το ύψος του (2,01 μ.), οι ουλές στο πρόσωπό του (αποτέλεσμα κατ' άλλους μονομαχίας στα φοιτητικά του χρόνια, κατ' άλλους τροχαίου ατυχήματος καθώς οδηγούσε μεθυσμένος) και ο άστατος, κυκλοθυμικός του χαρακτήρας.

[Επεξεργασία] Το τέλος

Με την κατάρρευση της Ναζιστικής Γερμανίας ο Καλτενμπρούννερ έδωσε εντολή σε όλους τους διοικητές στρατοπέδων να εκτελέσουν τους κρατουμένους και στη συνέχεια να φύγουν από τα στρατόπεδα. Ο ίδιος πήρε ένα αναγνωριστικό αεροσκάφος και πέταξε προς νότο. Αναγκάσθηκε, όμως, να προσγειωθεί και συνελήφθη από τους Συμμάχους. Δικάστηκε στη Δίκη της Νυρεμβέργης, κρίθηκε ένοχος για δύο από τις τέσσερεις κατηγορίες και καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό. Η ποινή εκτελέστηκε την 1η Οκτωβρίου 1946.