Γκεστάπο
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Ολοκαύτωμα (Φάσεις) |
Αρχικά στοιχεία |
---|
Φυλετική πολιτική · Ευθανασία Στρατόπεδα συγκέντρωσης (Κατάλογος) |
Ιουδαίοι (Εβραίοι) |
Ναζιστική Γερμανία, από το 1933 έως το 1939 |
Τα Πογκρόμ: Η Νύχτα των Κρυστάλλων (Kristallnacht) · Πογκρόμ του Γιασί ·Πογκρόμ του Λβιφ· Πογκρόμ του Τζεντβάμπνε... |
Τα Γκέτο: Βαρσοβία, Λουτζ Κρακοβία, Τερέζιενσταντ... |
Einsatzgruppen (Μονάδες Ειδικής Δράσης): Μπαμπί Γιάρ, Ρούμπουλα Πανέριαϊ, Σφαγή της Οδησσού... |
Τελική Λύση: Διάσκεψη της Βάνζεε Επιχείρηση Ράινχαρντ |
Στρατόπεδα θανάτου: Κέλμνο, Μπέλζεκ Ζομπίμπορ, Τρεμπλίνκα, Μάζντανεκ, Άουσβιτς |
Αντίσταση: ZOB · ZZW Εξέγερση των Γκέτο (Βαρσοβία) |
Τέλος του Πολέμου: Πορείες θανάτου Μπερίχα· Σέριτ χα-Πλετά |
Άλλα θύματα |
Σλάβοι και Πολωνοί, (A-B Aktion) · Αθίγγανοι · Κομμουνιστές · Ομοφυλόφιλοι · Μάρτυρες του Ιεχωβά |
Τα μέρη που φέρουν ευθύνη |
Ναζιστική Γερμανία: Χίτλερ · Άιχμαν Χίμλερ · SS (Ες-Ες) · Γκεστάπο |
Συνεργάτες: Ρουμανία · Κροατία Ουγγαρία · Γαλλική Κυβέρνηση του Βισί · Σλοβακία Ιταλία· Ουκρανικά/Λετονικά/Λιθουανικά στοιχεία |
Φονξιοναλισμός εναντίον ιντενσιοναλισμού Δίκες της Νυρεμβέργης · Άλλες δίκες |
Επιζήσαντες, θύματα και σωτήρες |
Γνωστοί επιζήσαντες · Σωτήρες Γνωστά θύματα |
Γκεστάπο (γερμ. Gestapo , συντομογραφία του Geheime Staatspolizei) λεγόταν η κρατική μυστική αστυνομία της ναζιστικής Γερμανίας. Το όνομά της προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων Geheime Staats Polizei.
Η Γερμανική υπηρεσία αυτή ιδρύθηκε πριν του Χιτλερικού καθεστώτος ως αντίστοιχη των ειδικής ασφαλείας μυστικών υπηρεσιών των διαφόρων χωρών. Από της ανάληψης όμως της αρχής από τον Χίτλερ η Γκεστάπο μετατράπηκε σε μια τρομοκρατική οργάνωση στρεφόμενη κατά παντός ενάντιου εμφανώς δεδηλωμένου ή και υποτιθέμενου "εχθρού" του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος.
Το προσωπικό της υπηρεσίας αυτής αυξήθηκε σημαντικά τόσο με πρόσληψη εμπίστων και φανατικών χιτλερικών όσο και με αποσπάσεις οπαδών από άλλες πολιτικές και περισσότερο στρατιωτικές υπηρεσίες που προέβαινε σε συλλήψεις, βασανισμούς και εγκλεισμούς των αντιδρώντων σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Επικεφαλής της Γκεστάπο ήταν επί σειρά ετών ο Χάιντριχ ένας από τους πλέον αφοσιωμένους αλλά και απάνθρωπους οπαδούς του Χίτλερ που τελικά δολοφονήθηκε το 1942 στη Τσεχοσλοβακία. Υπό την ηγεσία αυτού και την έμπνευση του Αρχηγού των Σωμάτων Ασφαλείας του Ράιχ Χίμλερ η Γκεστάπο εκτέλεσε σωρεία μεμονωμένων και ομαδικών εγκλημάτων καθώς και την εξόντωση των Εβραίων και άλλων μειονοτήτων όχι μόνο εντός της Γερμανίας αλλά και στις χώρες της Ευρώπης που είχαν περιέλθει υπό γερμανική κατοχή.
Μεταξύ των χιλιάδων Ελλήνων που βασανίστηκαν στα υπόγεια του "μαρτυρίου" επί της οδού τότε Μέρλιν ή στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου, στην Αθήνα, ή άλλων αναλόγων που είχαν δημιουργηθεί στις επαρχίες και των χιλιάδων που εκτελέστηκαν υπό σκιώδη ή άνευ δίκης στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής ή αλλού οι περισσότεροι υπήρξαν θύματα της απάνθρωπης αυτής οργάνωσης και όχι τόσο θύματα πολέμου, η οποία και είχε την εντολή από τους ηγέτες της να μη φείδονται την ανθρώπινη ζωή και να μη δειλιάζει έναντι οποιουδήποτε εγκλήματος προς παραδειγματισμό με μοναδικό στόχο τη διατήρηση του Χίτλερ στην αρχή.
Οι πράκτορες της Γκεστάπο μεταξύ των οποίων ήταν και πολλοί που κατείχαν τη γλώσσα των χωρών στις οποίες υπηρετούσαν (είτε στις υπό κατοχή είτε όχι) παρακολουθούσαν κάθε κίνηση και κάθε εκδήλωση επεμβαίνοντας αμέσως, και ειδικά στις χώρες υπό κατοχή άνευ οίκτου και σοβαρής εξέτασης.
Μετά τη συντριβή και της τελευταίας γερμανικής αντίστασης ο ανώτατος αρχηγός της Γκεστάπο ο Χίμλερ επιδίωξε να δραπετεύσει από τη Γερμανία εφοδιασμένος με πλαστά έγγραφα πλην όμως αναγνωρίσθηκε από τους Άγγλους στρατιώτες οι οποίοι και τον συνέλαβαν στις 21 Μαΐου 1945. Δύο ημέρες όμως αργότερα όπως δηλώθηκε ή αυτοκτόνησε κατά την ανάκρισή του ή βρέθηκε νεκρός στη φυλακή του που είχε αυτοκτονήσει με δραστικό δηλητήριο που έκρυπτε σε μικρή αμπούλα κάτω από τη γλώσσα του.
Στη συνδιάσκεψη του Πότσδαμ των Αρχηγών των Μεγάλων Δυνάμεων (Τρούμαν, Τσώρτσιλ, και αργότερα Άττλη και Στάλιν) αποφασίσθηκε μεταξύ των άλλων η πλήρης διάλυση της Γκεστάπο, κατάσχεση του αρχείου και δίωξη των κυριοτέρων παραγόντων αυτής ως εγκληματίες πολέμου.