Germania Inferior

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Germania Inferior

Germania Inferior ("Neder-Germanië") was 'n Romeinse provinsie wes van die Ryn wat dele van die huidige Nederland, die noordweste van Duitsland en die hele België beslaan het. Dit het in die suide aan Germania Superior ("Opper-Germanië") gegrens. Die provinsie is in die jaar 89 n.C. gestig en het vroeër 'n militêre distrik gevorm wat deel uitgemak het van Gallië. Die hoofstad van Germania Inferior was Colonia Claudia Ara Agrippinensium (die huidige Keulen).

Die Romeinse leër in die provinsie het bekend gestaan as Exercitus Germaniae Inferioris (letterlik "Leër van Neder-Germanië", vir inskrifte is dikwels die afkorting EXGERINF gebruik) en het tot by vier legioene en hulptroepe behels.

[wysig] Geskiedenis

Die hawetempel van die Colonia Ulpia Traiana (tans in die Argeologiese Park van Xanten)

Die eerste gevegte tussen Romeinse troepe en Galliese of Germaanse stamme in die gebied van die latere provinsie het omtrent 50 v.C. tydens Gaius Julius Caesar se Galliese veldtog plaasgevind.

Met die veldtogte van Drusus is vanaf die jaar 12 v.C. permanent Romeinse troepe in die streek gestasioneer. Die stigting van 'n Germaanse provinsie met militêre kampe was veral nodig om Gallië teen Germaanse aanvalle te beskerm. Drusus kon tydens sy veldtogte steeds weer na die stamgebiede van die Tungriërs en Ubiërs terugtrek wat reeds deur die Romeine beheer is en het sy strategiese posisies met 'n aantal vestings langs die Ryn- en Moeselriviere versterk voordat hy sy Germaanse veldtogte begin het. Drusus se militêre offensiewe het tot by die Noordsee en die Lippe- en Main-valleie gestrek, maar is deur 'n ongeluk in die jaar 9 v.C. oorlede. Alhoewel sy veldtogte onder meer deur sy broeder Tiberius voortgesit is, het die Romeine geen nuwe Germaanse gebiede verower nie. Ná die verpletterende neerlaag van die legaat P. Quinctilius Varus in die Teutoburgse Woud, waartydens drie Romeinse legioene deur die Cherusker Arminius verniel is, het keiser Augustus veral die linke Rynoewer laat versterk. Sy opvolger Tiberius het besluit om die res van Germanië nie by die Romeinse Ryk in te lyf nie^[1].

Nadat die Romeinse veldtogte oos van die Ryn, waarvan die laaste onder die bevel van Germanicus plaasgevind het, vir goed gestaak was, is permanente militêre kampe vir die legioene van Neder-Germanië opgerig.

In 69 is Germania Inferior deur die Batawiese opstand geraak, en die Romeinse vesting van Castra Vetera naby die huidige Duitse stad Xanten is deur die opstandelinge verniel. Germaanse stamme het ook later verskeie kere Romeinse militêre kampe en burgerlike nedersettings in Germania Inferior aangeval. Die provinsie se tweede belangrikste stad Colonia Ulpia Traiana (ook naby die huidige Xanten) is in 275 deur Germane merendeels verniel, net soos die vesting Castra Vetera II wat sy voorganger vervang had.

Omtrent 400 het die provinsie onder 'n golf Germaanse aanvalle tydens die Volksverhuising geswig.

[wysig] Verdere leesstof

Bechert, Tilmann: Römisches Germanien zwischen Rhein und Maas. Die Provinz Germania inferior. München 1982
Fischer, Thomas: Die Römer in Deutschland. Stuttgart: Konrad Theiss Verlag 1999
Kaboschke, Andreas: Ortsfremde in den römischen Provinzen Germania inferior und Germania superior. Eine Untersuchung zur Mobilität in den germanischen Provinzen anhand der Inschriften des 1. bis 3. Jahrhunderts n. Chr. Möhnesee: Bibliophilis 2002, ISBN 3-933925-26-6.

[wysig] Verwysings

^ Raepsaet-Charlier, Marie-Thérèse: Gallien und Germanien. In: Lepelley, Claude: Rom und das Reich. Die Regionen des Reiches. Hamburg: Nikol 2006, bl. 165-166