Motî:zin
Èn årtike di Wikipedia.
zin [mot-brut] mostere li brut di tchocaedje do fier. Disfondowes: zin', zën'. | ziner [v.s.c.] fé èn brut d' casroles. F. tinter, résonner, émettre un bruit métallique. Cwand k' c' esteut l' danse del graweye, on bouxhive so ene payele avou ene graweye: tchaeke côp k' ça zinéve, on candjive di cmere. | zinreye [f.n.] 1. deram di brut d' casroles. 2. muzike k' on n' inme nén. Gn aveut ene zinreye, ladvins, twè, dji n' ti di k' ça: i martoként tertos so des casroles et des payeles. Disfondowes: zin'rîye, zin'rèye, zën'rîye. | zinziner [v.s.c.] aler, djouwer del muzike (tot cåzant d' èn instrumint d' muzike) På aléve fé zinziner si violon et Djan-Mi aléve fé tanfler et poûfurner si ptit årmonica rabistoké et poûssif (E. Pècheur). rl a: zimzim. Disfondowes: zin'zinè, zin'ziner, zën'zëner.
