Motî:wiyete
Èn årtike di Wikipedia.
wiyete [f.n.] djonne feye nén foirt serieuse, ki s' gåyote toltins. Mins l' pretins, parey k' ene wiyete, candje di vizaedje a tot cô bon (J. Rode). E leu lét, les wiyetes forcrexhént a djouxhire (E. Michel). On dit eto: tchalmarete, haguete, glawene, frikete, turlurete, djouguete. F. fille folâtre, jouvencelle, nana, gonzesse.
Etimolodjeye : bodje wiy- (do ptit no Wiyåme), cawete -ete.