Motî:voler evoye
Èn årtike di Wikipedia.
voler evoye [vierbire a spitron, sins coplemint]
1. endaler, e volant, tot djåzant d' èn oujhea, d' ;èn inseke. Des cints d' blancs oujheas, rimetous dins l' pitit bwès, volît evoye å prumî côp d' fizik. Sol cerijhî, l' agaesse s' a sorlivé d' on plin côp, et voler evoye, e riyant d' tos ses pus foirts (J. Selvais). rl a: cori evoye. F. s'envoler. Ingl: to fly away. Ny wegvliegen.
2. esse epoirté pal grande air, pa ene esplôzion. Li toet va voler evoye. Il a metou l' mene dins li stouve: tot li dvant del sitouve a volé evoye.
3. end aler tot djåzant do tins. Djalot tins, 't i possibe ki les moumints d' bouneur Ewou çki nosse plaijhi nos berceye dins ses waches, Volénxhe evoye si rade ki les cis ki l' måleur Tafwaitmint nos rabaxhe ? (Lamartine, rat. pa J. Schoovaerts).
Disfondowes: voler vônye, voler èvonye, volè èvoye.
