Motî:vesprêye
Èn årtike di Wikipedia.
vesprêye [f.n.]
1. boket del djournêye ki va di cwate cénk eures disk' a solea djus. après-cwatre-eures F. fin d'après-midi. >> sol vesprêye, viè l' vesprêye: al vesprêye. On-z aléve pormoenner al vesprêye. Nos ndirans disk' addlé yeusses al vesprêye (J. Coppens). Dji vénrè al vesprêye. Il ont-st arivé al vesprêye. Dj' irè såcler l' corti al vesprêye. C' est la ki dmwin al vesprêye, sol rond d' soyoere, les djonneas vont danser (E. Gillain). On dit eto: a l' avesprêye, al nute, å niût. F. au soir, en fin d'après-midi. >> al vesprêye tote basse: u >> al tote vesprêye: tins do coûtchaedje do solea. On dit eto: a l' anuti, al brune, brunete. F. au crépuscule, à la tombée de la nuit, à la nuit tombante. >> priyires del vesprêye: priyires k' on dit al vesprêye dins les abeyes et les moustîs.
2. (coinreçmint, el Basse-Årdene) après-nonne. >> tote li vesprêye: tote l' après-nonne. >> del vesprêye, tins del vesprêye: di l' après-nonne. F. dans le courant de l'après-midi.
Disfondowes: vesprêye, vièsprêye, vièspréye, vespréye, vesprèye, vièsprée, vesprée; Gm. vèprâye, Tch. vèprée.
Etimolodjeye: latén vesper (anuti).
| di vesprêye [addjectivire] ki rexhe al vesprêye tote basse, et bodje bråmint par niût, tot djåzant di sacwantès biesses. F. vespéral, crépusculaire.
