Motî:tank
Èn årtike di Wikipedia.
tank [o.n.]
éndjole di guere, sôre di gros tracteur avou des toles blindêyes, monté so des tchneyes, avou ene grosse buze po bombårder. F. char d'assaut. Etimolodjeye: Calcaedje di l' inglès "tank", 1945.
| tankete [f.n.]
pitit tank, po fok ene ou deus djins, eployî dins les anêyes 1930; sovint sins tourete eyet avou ene mitrayeuse el plaece d' on canon.