Motî:såvlon
Èn årtike di Wikipedia.
såvlon [o.n.] sôre di fene tere, k' i gn a so les pladjes, et dins l' fond des corantès aiwes. I ramoenne did padzo l' tåve on tupin avou do såvlon, et l' vudî dins l' pot avou les cawieas et les piretes (L. Baijot). Po-z aveur do crustål, i fåt 61 åccint d' såvlon et 25 åcint d' plonk et des ôtes tchimicreyes (C. Massaux). F. sable. >> pire di såvlon: edjåxhe. C' esteut totès platès pires di såvlon, a saetchî avou m' piyotche et a taper avou m' schoupe. F. pierre de schiste. >> Li Såvlon: (so plaece: sauvion, sâvion) no di des plaeces di Tavire, di Bierzet.
Disfondowes: sauvion, sâvlon, sauvlon.
Etimolodjeye: bodje latén "sabulum", cawete -on.
| såvnire [f.n.] plaece k' on-z î saetche å såvlon. rl a: Såvnire. F. sablière, sablonnière.
Disfondowes: sauvnîre, sâvnîre, saumnire, sâm'nîre, sauvnêre.
| såvnea [o.n.] (v.v.m.) pitite såvnire. >> Li Såvnea: no d' ene plaece di Nete, e F. Savenel.
Disfondowes: sauvnia, saumnê; vî scrijha: Savelineal (1226).
