Motî:raclaper
Èn årtike di Wikipedia.
raclaper (codjowaedje)
I. [v.c.] riplaker onk conte l' ôte. Cwand les beas pawions d' ôr, cafloris rôbaleus Raclapnut po todi leus aiyes di vroûl et d' soye Eyou s' vont i catchî ? (C. Delvigne)
II. si raclaper
1. [v.pr. a droet coplemint] si fé prinde (les doets) dins ene sacwè ki s' clôt.
2. [v.pr. sins coplemint] si rivni plaker onk siconte di l' ôte. Les vatches sont-st elaxheyes avou des colés d' fier ki s' raclapèt: gn a måy ene vatche ki s' disloye. Ene picete, c' est ene pitite usteye a deus bresses ki s' raclapèt po picî. Dj' aroke dins les ronxhisses... I s' raclapèt åtoû d' mes pîs come on cep - po m' ratni (L. Hendschel) F. se refermer.
3. [v.pr. a nén droet coplemint] a) si raclaper avou (ene sakî): si rmete avou ene (èn) ôte, sins esse maryî tot cåzant d' on divoircî, d' ene divoirceye. On dit eto: si raplaker, si racoler, si remantchî. F. vivre (en concubinage) avec.
b) si raclaper a, après (ene sacwè): s' î elaxhî. On n' a fwait ki rdire les minmès sacwès avou des ôtes mots, et insi on n' s' î a ki pus stroetmint et å pus parfondmint raclapé (Max Stirner, ratourné pa J. Schoovaerts). F. adhérer à.
| raclapé, raclapêye [o.f.n.] li ci (cene) ki vike raclapé avou ene (èn) ôte. On dit eto: aclapé. F. concubin..
Parintêye direke :
- raclapter.
- riclaper.
- Dipus d' racsegnes sol raclapaedje (vicaedje eshonne sins esse maryî).
