Motî:potale
Èn årtike di Wikipedia.
potale [f.n.] trô dins on meur, copurade:
1. trô dins li dvanteure del måjhon, wice k' on mete ene posteure di l' Aviedje. Il avént flori tote les potales. F. niche.
2. trô, ricatchî pa ene toele, dins les spès meurs did dinltins, wice k' on meteut l'amagnî. Vos n' savoz nén des noveles ? Nosse tchet a tchî al potale.
3. ronde finiesse d' eyou çk' on rwaite ådfoû, muchyî åddins. >> fé (drovî) des ouys come des potales di gurnî: fé des grands ouys, pask' on voet åk k' on n' a måy veyou. evnd. rl a: reyusse, marcote. Franwal: ahåyant po: "être émerveillé, ébahi". rl a: pote, loukete, båkete. F. lucarne.
4. trô k' i gn a ås timplis. F. fossette.
Etimolodjeye : bodje pot, cawete -ale
