Motî:pinde
Èn årtike di Wikipedia.
pinde (codjowaedje) ataetchî å hôt (ene sacwè, ene sakî) pa s' pårteye dizeutrinne, et kel pårteye dizotrinne dimeure e l' air. F. pendre. >> esse pindou å clå: esse todi la cwand ene sakî vos dmande. F. toujours disponible.
| pindou, pindowe [o.f.n.] djin ki s' a pindou. F. pendu . >> aveur ene tchance di pindou: aveur bråmint del tchance. >> Bwès do pindou: no d' plaece.
| pindaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "pinde". Va rcweri l' bouwêye, on l' metrè souwer, po n' nén aveur do pindaedje po semdi. F. pendaison, lessive à pendre.
| pindeure [f.n.] sistinme po pinde èn ouxh, ene finiesse. Ci n' esteut nén pierdowe k' elle esteut, li pindeure; c' esteut disfwaite (L. Somme). F. charnière.
| pindant [o.n.]
1. ôrreye k' on pind a si oraye. Loukîz a : oriyete, berloke, pinderloke. F. boucle d'oreille.
2. pindeure (d' èn ouxh, d' ene finiesse). On dit eto : viertire. F. charnière.
3. pindisse (d' on tiene). Il a vnou å monde dins on ptit hamtea ezès falijheas, so ç' pindant ci des montinnes di Crimêye (L. Mahin). F. flanc, versant de colline.
| pindård [n.] k' est bon po-z esse pindou, stronné. F. pendard.
Parintêye :
- pindisse
- pindriner, pindrinisse
- pinderloke
- Dipus d' racsegnes sol pindaedje des djins el djustice
- Dipus d' racsegnes so les nos des plaeces la k' on pindeut les codånés
