Motî:peket
Èn årtike di Wikipedia.
peket [o.n.] 1. pitite violêye petche (poes) k' on sieve el coujhene (dins l' surcroûte, metans), et po fé del gote. F. baie de genévrier. 2. bouxhon ki poite cisse petche la. rl a: pectî. >> franc peket: franc pectî. 3. gote fwaite avou ç' petche la. I gn aveut ni bire ni peket ni diale di rén. I woeyént dins l' måjhone d' a costé divant ene botaye di peket: li moirt ni pleut todi må d' cori evoye, don (M. Georges). F. genièvre. 4. ôte sôre di blanke gote, copurade les nén soucrêyes. Ene boune gote di peket fwait raviker. Mins pol kintosse, est çki l' peket n' est nén meyeu ki l' vén ? (C. Massaux). Vloz do peket u do soucré ? rl a: blanke gote. F. alcool (sec). >> s' el peket edjalreut, el suçreut a bokets: c' est ene sôlêye. 5. petche di havurna. rl a: peclêye, pekêye. F. sorbe. | pectî [o.n.] 1. bouxhon ki poite des pekets. rl a: petchî. 2. franc pectî: bouxhon avou des spenes ås foyes, et ki poite li vraiy peket, e sincieus latén, Juniperus communis. Li franc pectî a divnou èn åbe k' end a pus waire, et on nel pout pus abate (Y. Rollin). F. genévrier.