Motî:påwion
Èn årtike di Wikipedia.
påwion [o.n.] sôre d' inseke avou des grandès aiyes, sovint avou des belès coleur, ki provént d' ene halene. On dit eto: palvole, ploumion. F. papillon. Cwand les beas påwions d' ôr, cafloris rôbaleus Raclapnut po todi leus aiyes di vroûle et d' soye, Eyou s' vont i catchî po k' nolu n' elzès voeye? Eyou vont i mori, tot seus, les beas påwions? (C. Delvigne). Vos coirbås, Camaerådes des nouwêyes, vijhéns di leu mouwance, Berlokîs pa les vints, pareys ki des påwions (L. Declercq). Les aiyes då påwion erlujhèt di totes sôres di coleurs ki lyi fjhèt on foirt bea ekipaedje (B. Hosslet). Les påwions, al dilongue des håyes Dijhèt-st ås fleurs, l' air eminné Edon k' ci n' est k' a vos k' dj' ahåye? (H. Hurard). Come les blancs påwions ki voltêynut dins l' arêye, li nive toume, pus spesse et pus blanke, dins li noereu ki cmince a vni (P. Moureau).
Minme sitok etimolodjike:
