Motî:påsse
Èn årtike di Wikipedia.
påsse [f.n.]
1. maxhaedje di farene, d' aiwe et d' leyes, po fé do pwin, des påstedjreyes et des sfwaits amagnîs. Li grijhe påsse gonfele po s' plaijhi dissu l' apas do for ki ronfele (D. Trempont). F. pâte. >> prusti l' påsse: pougnî dvins a grands côps, divant del cure. >> li påsse est levêye, on pout aloumer l' for: dijhêye a onk (ene) ki s' leve (djeu d' mot).
2. påsses [f.n.t.pl.] amagnî fwait avou del semoule di frumint, prusti et metous e cognes ralongueyes, ou a bokets pus ptits, et cûts tot les fjhant boure dins l' aiwe. F. pâtes. >> sôres di påsses: sipaguetis, macaronis,...
3. tolminme ké mol prodût, ene miete placant, dj' ô bén del minme consistance kel påsse. >> påsse ås dints: prodût, sovint blanc, k' on mete sol brouxhe a dints po s' netyî les dints. F. dentifrice. >> påsse a papî: prodût fwait a pårti d' celuloze ki, on côp stindou et setchî, va fé l' papî. >> påsse ås pexhons: prodût k' on fwait avou del tere et des amagnîs et k' on tape a l' aiwe po-z assaetchî les pexhons.
Etimolodjeye: latén pasta (minme sinse).
| påstea [o.n.]
1. (vî mot d' cinsî) sipès passe po les biesses.
2. broûs avou des mannestés dvins. F. margouillis.
3. påstea d' måjhones coulot avou les måjhones ki tnèt eshonne. F. pâté de maisons.
| påsté [o.n.]
1. amagnî fwait di molowe tchå et di spices. Do påsté d' vea, do påsté d' foete. F. pâté..
2. (vî mot) sitramé. On meur di påsté. On dit eto: payrou. F. torchis.
| påstî, påstire u påstresse [o.f.n.] li ci (cene) ki fwait l' påsse. Li påstire d' ocåzion rôle el påsse come on marmot dins ses faxhåds (H. Van Cutsem). rl a: påstedjî.
| påsteus, påsteuse [addj., purade padvant] come del påsse. On ratind kel grin d' mayisse soeye påsteus po-z essiler. F. pâteux.
Omofones coinreces
- pôce (o.n., gros doet)
- pôsse (movmint do sonk k' on sint)
- pôze (f.n. sene di muzike)
- pôze (moumint k' on state l' ovraedje)
Parintêye:
- påstedjreye, påstedjî.
- epåster
