Motî:påjhûle
Èn årtike di Wikipedia.
påjhûle u påjhire [addj., todi padvant]
1. plin d' påye, ki n' si bate nén voltî. F. paisible, pacifique.
2. coet (k' on n' î ôt pont d' brut) F. paisible, calme.
| påjhirté [f.n.] airance la k' tot est påjhire. F. tranquilité.
| påjhûlisté [f.n.] cwålité d' ene påjhûle plaece, dit dins ene fråze di mouwance.
Etimolodjeye: cawete -isté, 1900.